ASEAN

Vun Wikipedia
Disse Artikel is man blots en Stubben. Du kannst Wikipedia helpen un em verbetern.
Flagge van de ASEAn
Kaarte Liddmaten in de ASEAN (gröön)

ASEAN (kort för engelsch Association of Southeast Asian Nations Verbund van Süüdoostasiaatschen Natschonen) is ene internatschonale Oragnisatschoon, in de süüdoostasiaatsche Staten tohoopwärket un in Jakarta hen Höövdsitt het..

De Afsicht was eerst better in Weerdschop, Politik un bi sotschalen Saken tohooop to wärken. Läter kam daar ook de Afsicht to sik gemeensam med Sekerheeds-, Kultuur- un Ümeweltfragen to befaten. In’n September 2009 besluten de Staatsböversten van den ASEAN-Maten enen gemeensamen Weerdschopsruum so os in de EU to grünnen.[1]

In den Loop van de Tied kemen daar noch ander Organisatschonen to: dat ASEAN-Regionaalforum (ARF) för Sekerheedsfragen, de ASEAN-Friehannelszone (AFTA), den Handel to stütten, de ASEAn Investment Area (AIA), Direktinvestitschonen toföddern un noch annerwat. Vörlöper för de Organisatschoon was de Vervund van Süüdoostasien (ASA, 1961–1967).

Maten[ännern | Bornkood ännern]

Thailand, Indonesien, Malaysia, de Philippinen un Singapur grünnen de ASEAn 1967. De Afsicht was de Konjunktuur rup to bringen, sotschaal un politsch vöran to komen. De gemeensame Weerdschopspoltik het good anslaan, so männige Maten vandage för Tiger- oder Pantherstaten geld.

Sinds 1984 is ook dat Sultanaat Brunei een Liddmaat. Ook sied 1984 is Papua-Nieguinea in den Belurerstand. 1995 kam Vietnam daarto, 1997 Myanmar un Laos un Kambodscha 1999.

Literatuur[ännern | Bornkood ännern]

  • Amitav Acharya: Constructing a Security Community in Southeast Asia: ASEAN and the Problem of Regional Order. Routledge, London/New York 2001, ISBN 0-415-15763-3.
  • Sebastian Bersick, Felix Heiduk: Im Krebsgang nach vorn: Die Asean hat sich eine Charta gegeben. SWP-Aktuell 2007/A 65, Dezember 2007.
  • Mely Caballero-Anthony: Regional Security in Southeast Asia: Beyond the ASEAN Way. Institute of Southeast Asian Studies, Singapur 2005, ISBN 981-230-261-1.
  • Jörn Dosch, Christian Wagner: ASEAN und SAARC. Entwicklung und Perspektiven regionaler Zusammenarbeit in Asien. Abera Verlag, Hamburg 1999, ISBN 3-934376-22-3.
  • Christoph Hein: ASEAN, der übersehene Riese – Essay. In: Aus Politik und Zeitgeschichte, 40–41/2014, S. 10–14.
  • Michael Leifer: Dictionary of the Modern Politics of South-East Asia. Routledge, London 1996, ISBN 0-415-13821-3.
  • Kishore Mahbubani, Jeffrey Sng: The ASEAN Mircale: A Catalyst for Peace. Oxford University Press India, New Delhi 2018, ISBN 978-0-19-948525-3.
  • Shaun Narine: The New ASEAN in Asia Pacific and Beyond. Lynne Rienner, Boulder 2018, ISBN 978-1-62637-689-2.
  • Stefan Rother: Normen, Identitäten und die Logik der Anarchie: Die ASEAN aus konstruktivistischer Perspektive. Arnold-Bergstraesser-Institut, Freiburg i. Br. 2004, ISBN 3-928597-41-8.
  • Gerhard Wahlers (Heruutgever): ASEAN and the European Union. (PDF; 591 kB) Konrad-Adenauer-Stiftung, Singapur 2006.

Weblenke[ännern | Bornkood ännern]

Nawiese[ännern | Bornkood ännern]

  1. Gipfeltreffen der ASEAN-Staaten – Eine Wirtschaftsunion für Südostasien. In: tagesschau.de. 25. Oktober 2009, archiveert von dat Original am 28. Oktober 2009; afropen an’n 19. Oktober 2019.