Honorius III.
Honorius III., oorsprünglich Cencio Savelli (* um 1148 in Rom; † 18. März 1227 ok dor) weer Paapst van 1216 bit 1227. Gröttere Bedüüden för de Karkengeschichte wunn he dör de Bestätigung vun de Regeln vun de Dominikaner, Franziskaner un Karmeliter.
Leven[ännern | Bornkood ännern]
Honorius wurr ca. 1148 in Rom boren. Sien Herkunft ut dat Huus vun de Savelli is unseker. In Rom uptrucken, wurr he Kanoniker vun Santa Maria Maggiore un weer siet 1188 Kämmerer (Camerlengo). He hett dat Liber censuum vun 1192 verfaat, en Sammlung vun Texten, dorünner de naamgeven List vun de Stüerinnahmen vun de röömsch Kark. 1193 wurr Cencio vun Paapst Coelestin III. as Kardinal (Kardinalspreester) vun Santi Giovanni e Paolo in dat Kardinalskollegium upnommen un weer van 1194 bit 1198 ok Baas vun de Päpstlich Kanzlei.
An 18. Juli 1216 wurr he Paapst. In sien Pontifikat hett he versöcht, de Lehnshoheit över England un de Rechte vun den minnerjohrigen König Heinrich III. to wahren. 1217 hett he Christian von Preußen en Krüüztoog gegen den heidnischen Prußen genehmigt un hüm Vullmacht geven, Bisdömer zu grünnen un Kathedralen bauen to lassen.[1]
In Frankriek hett sien Legat dat schafft, dat König Ludwig VIII. 1226 en Krüüztoog gegen de Albigenser ünnernehm.
Sien Verhältnis to den siziliaanschen un düütschen König Friedrich II. wurr dör de sien Heruttrecken vun den verspraaken Orientkrüüztoog un sien Ingriepen in Bisdomsbesetten in Sizilien belast. Dennoch hett Honorius hüm an' 22. November 1220 to'n Kaiser kröönt. De ahn Friedrich anfungen Krüüztoog vun Damiette is 1221 in Nildelta scheitert. In sien Updrag wurr ok en Sammlung vun Dekretalen erstellt, deren Gebruuk Honorius eerstmals to en Plicht maken dee. 1225 in' Verdrag vun San Germano hett Honorius den Kaiser verplicht, laatstens bit August 1227 en Krüüztoog antofangen. Dat Scheefgahn vun den Upbrööksversöök hett he aber nich mehr beleevt: Honorius is an' 18. März 1227 in Rom storven.
Sien Nahfolger wurr Paapst Gregor IX., in dessen Pontifikat de Spannungen tüschen Kaiser un Paapst en nee Hööchtpunkt recken deen.
Sien Grootneffe Giacomo Savelli wurr as Paapst Honorius IV. van 1285 bit 1287 en vun sien Nahfolger.
Borns[ännern | Bornkood ännern]
- Petrus Pressutti, Regesta Honorii papae III, 2 Bde., Rom 1885–1895, Neudruck Hildesheim 1978.
- Ex Honorii III registro. In: Epistolae saeculi XIII e regestis pontificum Romanorum selectae. Deel 1. Herutgeven vun Karl Rodenberg. Berlin 1883, S. 1–260 (Monumenta Germaniae Historica, Digitalisat)
Literatur[ännern | Bornkood ännern]
- Johannes Clausen: Honorius III., 1216-1227. Eine Monographie. Bonn 1895 (online) (Nachdruck Olms, Hildesheim 2004, ISBN 3-487-12056-9).
- Friedrich Wilhelm Bautz: Honorius III.. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 2, Bautz, Hamm 1990, ISBN 3-88309-032-8, Sp. 1032–1033.
Weblenken[ännern | Bornkood ännern]
- Eckhart Triebel: Honorius III. Meister Eckhart und seine Zeit, 17. März 2000
- Veröffentlichungen über Honorius III. im Opac der Regesta Imperii
- DNB-Katalog
Enkeld Nahwiesen[ännern | Bornkood ännern]
- ↑ Heinrich Joseph Wetzer, Benedikt Welte (Hrsg.): Kirchen-Lexikon oder Enzyklopädie der katholischen Theologie und ihrer Hilfswissenschaften, Band 2. Herder, Freiburg i. Br. 1848,
| Vörgänger | Amt | Nafolger |
| Innozenz III. | Paapst 1216 - 1227 |
Gregor IX. |