Geetkann
En Geetkann is en Fatt, um Planten Water to geven.
Bestanddeelen vun de Geetkann sünd Fatt, Greep, Tüll un Bruusmundstück, ok woll Schnulle nömmt. Se is dat an' wietsten verbreedt Warktüüch to en künstlich Beregnung. Hör speziell Form deent den Zweck, de bruukt Watermeng in wünscht Doseeren, mögelk teelgenau oder gliekmatig verdeelt, an de Planten to bringen.
Geetkannen gifft dat in verscheeden Utführungen un Materialien (Kunststoff, Blick, Keramik usw.). De Form vun de Geetkannen as ok deren Bestanddeelen wurrn in de Loop vun hör Entwicklung ümmer wedder den besünnern Erfordernissen anpasst un verbetert. Ok Konrad Adenauer hett dorto en Bidrag leist: 1940 reck he bi dat Riekspatentamt en Andrag to en speziellen Bruuskopp in.
Für Zimmerplanten gifft dat lüttgere Geetkannen (meestens mit en Faatensvermögen vun een bit twee Liter), mit höhgeren Anspröök an Design un Utsehn as bi groot Geetkannen (bit to 15 Liter) för Bruuk- un Ziergordens. Buterdem is de Tüll to dat teelte Watern vun Blöömpotten oder Balkonkastens in' Verhältnis to dat Gefäß langer un schmaler as bi de Gordengeetkann. Bi technisch hochwertig Geetkannen för Zimmerplanten liggt de Uttrittsöffnung vun de Tüll bi waagrecht Positschoon vun de Kann düütlich höhger as de Infüllöffnung, wodör dat Risiko, Water ut Versehns to vergeeten, minneseert wurrd.
Kultur
[ännern | Bornkood ännern]
Ofschons de Geetkann en ehrder profaner Gebruuksgegenstand is, hett se aber ok Ingang in de Kunst funnen, as dat 1876 von Pierre-Auguste Renoir malt Bild „Deer mit Geetkann“ wiest.
En alternative Literaturtietschrift ut de 1970er Johren heet „Die Gießkanne“.
Dat gliekmatig Verdeelen vun dat Water dör Geetkannen stunn Pate för de Beteken Geetkannenprinzip.
Siet 2011 gifftt dat in de Stadt Gießen en Geetkannenmuseum. Dat wurr as Mitmaakmuseum un Projekt in' Rahmen vun de Landsgordenschau 2014 grünnd un hett sück mit den Olldags- un Gebruukgegenstand Geetkann befaat. De Exponate wurrn dorbi in' Wesentlichen spennd.[1]
