Eddi Arent
Eddi Arent (* 5. Mai 1925 in Danzig-Langfuhr, Fre’e Stadt Danzig, † 28. Mai 2013 in München[1], mit börgerlichen Naam Gebhardt Georg Arendt) weer en düütschen Schauspeler un Komiker.
Leven un Loopbahn
[ännern | Bornkood ännern]Arent weer de Söhn vun den dormoligen Direkter vun’t Danziger Waterwark, boren in dat sülve Huus, woneem 1930 ok de Schauspeler Wolgang Völz boren weer. Wiel den Tweeten Weltkrieg hett he an de Oostfront deent. Dorna hett he as Kabarettist anfungen un weer bi Jürgen Henckell sien literarisch Kabarett Der Widerspiegel dorbi, dat ünner annern dat eerste in de franzöösch Besattenzoon weer He weer kort mit Werner Finck in den sien Mausefalle in Stuttgart tosamen un arbeit dorna an de Zwiebel in München mit. Sien eerste gröttere Filmrull harr he 1958 in Der Arzt von Stalingrad. Na’t Theater hett em dat dorgegen nich hentogen. He sülvst hett sik as en „normalen gewöhnlichen normalen Bruukschauspeler“ sehn. Liekers weer he 1979 in en Gastrull op de Bühne vun dat Millowitsch-Theater in Köln to sehn.
Bekannt worrn is Arent as maniererten Deener, schusseligen Polizeifotograaf un Kriminalhelper in Horst Wendlandt sien Edgar-Wallace-Filmen. Man, veermol weer he ok de lege Kerl, as in sien letzten Wallace-Film Das Geheimnis der weißen Nonne vun 1966. Populär weer he ok dör sien Rullen in dree Karl-May-Filmen, in de he en Aventüersöker, den engelschen Lord Castlepool, speelt hett. Vunwegen sien effiziente Arbeitswies is dormols ok ünner Speelbasen de Reedoort opkamen „Drehe sparend – dreh mit Arent“.
Enn vun de 1970er Johren hett he mit de Filmarbeit ophöört. Speelbaas Hans-Jürgen Tögel hett em 1978 bi’t Feernsehn för dat Katt-un-Muus-Speel Räuber und Gendarm as Bedreger insett, de Hans Putz jümmer wedder utneiht. Ofschoonst de Kritiken goot weern, is dat üm em rüm still worrn. En gröttee Tall vun Tokiekers harr he denn wedder mit de Sketch-Reeg Es ist angerichtet. Sien letzten groten Spood harr he an de Siet vun Harald Juhnke in de Feernsehreeg Harald und Eddi. He weer aver bit Anfang vun’t 21. Johrhunnert wieter as Schauspeler ünnerwegens. 1997 is Arent mit den Scharlih-Pries ehrt worrn – de bekanntste Utteken, de mit Karl May in Verbinnen steiht.
Tosamen mit sien Ehfro Franziska, borene Ganslmeier, de Hotelfackfro lehrt harr, hett Arent 1993 in Titisee-Neustadt dat Traditschoonshotel Neustädter Hof vun 1899 übernahmen. Dorhen hett he jümmer wedder Schauspeel-Kollegen un Krimifans inlaadt. Dor weern denn ok jeed Johr vun’t Archiv vun’n Düütschen Kriminalfilm in’n Rahmen vun’t Edgar-Wallace-Festivals de Edgar-Wallace-Priesen utgeven. Sien Hotel hett 2004 Insolvenz anmellt un weer Februar 2005 dicht maakt. Wiel disse Tiet is Arent in en Depresschoon fallen, de dör Medienberichten över sien finanzielle Laag noch slimmer worrn is.
Ut Grünnen vun de Gesundheit müss he sik denn vun de Film- un Feernsehrarbeiten torüchtehn. He hett bit to’n Dood vun sien Fro in en Seniorenresidenz un denn de letzten Levensjohren bi sien Söhn in München leevt. Arent hett toletzt ok an Demenz leden.
Filmografie (Utwahl)
[ännern | Bornkood ännern]| Johr | Titel |
|---|---|
| 1956 | Der Mustergatte |
| 1958 | Der Arzt von Stalingrad |
| 1959 | Der Frosch mit der Maske |
| 1960 | Der rote Kreis |
| 1960 | Die Bande des Schreckens |
| 1961 | Der grüne Bogenschütze |
| 1961 | Die seltsame Gräfin |
| 1962 | Die Tür mit den 7 Schlössern |
| 1962 | Der Schatz im Silbersee |
| 1962 | Das Gasthaus an der Themse |
| 1963 | Das Geheimnis der schwarzen Witwe |
| 1964 | Der Hexer |
| 1964 | Winnetou 2. Teil |
| 1965 | Neues vom Hexer |
| 1966 | The Trygon Factor dt.: Das Geheimnis der weißen Nonne |
| 1968 | Ich spreng’ euch alle in die Luft |
| 1968 | Winnetou und Shatterhand im Tal der Toten |
| 1969 | Hilfe, ich liebe Zwillinge |
| 1969 | Das Go-Go-Girl vom Blow Up |
| 1971 | Kompanie der Knallköppe |
| 1973 | Blau blüht der Enzian |
| 1973 | Das Wandern ist Herrn Müllers Lust |
| 1973 | Unsere Tante ist das Letzte |
| 1978 | Lady Dracula |
| 1978 | Räuber und Gendarm, Feernsehn |
| 1980 | Keiner hat das Pferd geküsst |
| 1987 | Höchste Eisenbahn, Feernsehn |
| 1996 | Das Karussell des Todes, Feernsehn |
| 2000 | Manila |
| 2002 | Die vier Gerechten, Feernsehn |
| 2002 | Whiteface, Feernsehn |
Weblenken
[ännern | Bornkood ännern]
- Eddi Arent in de Internet Movie Database (hoochdüütsch)
- Artikel in Die Welt to’n 80. Geboortsdag