Snavel
En Snavel (ok woll Beck nömmt), is dat Muul vun Vagels un en Reeg vun annere Deerter.
De Snavel vun en Vagel besteiht ut hoornaardig Material. In de Evolutschoon vun de Vagels is he an de Stäe vun Keven un Tähne treden. Tähne sünd tämlich swaar, un for en Deert, dat flegen deit, is dat good, wenn dat so licht boot is, as dat man geiht. En Vagel bruukt sien Snavel unner annern, um Freten to griepen oder Büte doot to maken. Vunwegen, datt Tähne fehlt, kann he dor avers nich mit kauen. Dat Lüttmaken vun dat Freten mütt de Vagels anners lösen. En Reeg vun Vagelaarden hett en Kropp (en Utbucht vun dat Halsgatt in de Hööchde vun de Kehlen), wo de eerste Phaas vun dat Verdauen vor sik geiht. Achternah geiht dat Freten na den Magen hen. Vagels, de Saat freten doot, sluukt Steentjes daal. De hölpt in den Magen, dat Freten lütt to mahlen. Fleeschfreters sluukt (grote Deele) vun ehre Büte in en Stuck hendaal un breekt later de Deele, de se nich verdauen könnt, as Knaken, wedder ut as Breekbälle.
De Form vun den Snavel hangt dor vun af, wat de Vagel freten deit. Lange, spitze Snavels kaamt vor bi Vagels, de Fisch freten doot un ehre Büte harpuneert, as bi Schittreegers. Korte, breede Snavels sütt man bi Saatfreters. Vagels, de sik vun Insekten nehren doot, as Drosseln, hefft smalle, spitze Snavels, de se to’n Fangen good insetten könnt.
