Zum Inhalt springen

Serge Haroche

Vun Wikipedia
Serge Haroche (2009).

Serge Haroche (* 11. September 1944 in Casablanca, Marokko) is en franzöössch Physiker un Nobelpriesdräger. He is bekannt för Experimente to de Grundlagen vun de Quantenmechanik.

Haroche studeer van 1963 bit 1967 Physik an de École normale supérieure un de Faculté des Sciences der Universität Paris. 1967 wurr he promoveert (Doctorat de 3e cycle) un 1971 kreeg he sien tweeten Doktertitel (in dat dormalig tweestufig franzöösch System Doctorat és sciences physiques). Sien Doktervader weer de latere Nobelpriesdräger Claude Cohen-Tannoudji. 1967 wurr he Professeur Agrégé för Physik un to glieker Tiet Attaché de Recherche des CNRS; dor wurr he 1971 to'n Chargé de Recherche un 1973 to'n Maître de Recherche befördert. Af 1973 weer he buterdem Maître de conférence an de École Polytechnique un af 1974 Perfesser an de Universität Paris VI (Pierre et Marie Curie), wat he bit 2001 ok bleev. 1991 wurr he Seniorliddmaat vun dat Institut universitaire de France, wat 1996 um wiedere fiev Johr verlängert wurr. Siet 2001 is he Perfesser an dat Collège de France un Inhaber vun den Lehrstohl för Quantenphysik. He weer ünner annern Gastperfesser an de Yale University (1983 bit 1993), dat Massachusetts Institute of Technology, de Harvard University (1981), Stanford University, de staatlich Universität in Rio de Janeiro un hett fiev Johr lang de Physikfakultät vun de École normale supérieure (ENS) leit. He leit de Grupp för Elektrodynamik vun eenfach Systeme an dat Labor Kastler Brossel, dat vun de ENS, de Universität Paris VI un de CNRS dragen wurrd. An' 9. Oktober 2012 wurr hüm tosommen mit den Amerikaner David Jeffrey Wineland de Physik-Nobelpries för de Forschung vun de Wesselwirken tüschen Lucht und Materie tospraken.[1]

Haroche is bekannt för de Beobachten vun de Dekohärenz in de Quantenmechanik dör experimentelle Beobachtungen. Dat gelung hüm mit Kollegen an de École Normale Supérieure in Paris 1996. Dat kann as en experimentell Realisieren vun dat Gedankenexperiment vun Schrödingers Katt upfaat wurrn un wiest de Utbillen vun makroskopisch ünnerscheedbar „klassisch“ Tostände ut quantenmechanisch Överlagerungstostände.

För sien Experimente hett he Atome (bzw. en enkeld Atom) in lütt Hohlrüüms mit meest perfekt reflekteeren Wannen ünnersöcht, wo de Wesselwirken vun dat Atoms mit blots wenig Photonen ünner kontrolleert Bedingungen beobacht wurrn kunn, wat de Överprüfen vun fundamental Gesetten vun de Quantenmechanik mögelk maken dee (Hohlraum-Quantenelektrodynamik, Cavity Quantum Electrodynamics)[2]

He hett ok de Anwennen vun disse Systeme in de Quanteninformatschoonstheorie ünnersöcht.

Utwählt Warken

[ännern | Bornkood ännern]
  • Exploring the Quantum - Atoms, Cavities and Photons (tosommen mit Jean-Michel Raimond) Oxford University Press, September 2006, ISBN 978-0-19-850914-1
  • M. Brune, E. Hagley, J. Dreyer, X. Maître, A. Maali, C. Wunderlich, J. M. Raimond, et S. Haroche: Observing the Progressive Decoherence of the “Meter” in a Quantum Measurement. In: Phys. Rev. Lett. Band 77, 1996, S. 4887–4890.

Utteknungen un Liddmaatschapen

[ännern | Bornkood ännern]


Enkeld Nahwiesen

[ännern | Bornkood ännern]
  1. Auszeichnung für Haroche und Wineland: Physik-Nobelpreis geht an Franzosen und Amerikaner bi Spiegel Online, 9. Oktober 2012 (afroopen an' 9. Oktober 2012).
  2. CNRS 2009 as se de Goldmedaille kreegen hebbt