Meinert

Vun Wikipedia
(wiederwiest vun Meenhard)

Meinert ( in Oostfr. ok Meenhard) is een plattdüütschen Vörnaam for Jungs.

Herkamen[ännern | Bornkood ännern]

Meinert kümmt vun den olen düütschen Naamen Meinhard vun her. Dor stickt de noch öllere Naam Meginhard achter. Meginhard sett sik tohopen ut de beiden germaanschen Wöör Megin (dat heet Macht oder Kraft) un harti (dat heet hart oder stark). Meginhart bedutt so veel as De stark is vunwegen sien Kraft oder De in sien Kraft stark is oder eenfach De mächtig is.

De plattdüütsche Naam[ännern | Bornkood ännern]

De düütsche Naam Meinhard is bi de Plattdüütschen just so afkört wurrn, as dat begäng weer: Dat tweede Woord -hard, wat dor insteken deit, is to dat Anbacksel -ert wurrn. Up düsse Aart is ut Meinhard Meinert wurrn. Just so passeer dat ok mit de Naams Eilert (vun Eilhard), Eggert (vun Eginhart), Evert (vun Eberhard) un Gevert (vun Gebhard).

Fundöört[ännern | Bornkood ännern]

  • 1600 in Bremen (Meinert) in : Bremen's Volkssagen

De oostfreesche Naam Meenhard[ännern | Bornkood ännern]

In Oostfreesland is de Weg mit den olen Naamen Meinhard anners gahn. Dor is denn Meenhard vun wurrn. Vun düssen Naam gifft dat ok de Smusenaam Meenke

Tonaams[ännern | Bornkood ännern]

De plattdüütschen Tonaams Meiners, Meinersen, Meinert un Meinerts kaamt vun düssen Vörnaam her. De bedüüt so wat, as Ut Meinert sien Familie oder Vun Meinert sienen Hoff.

Kiek ok na bi[ännern | Bornkood ännern]

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]

  • Wofaken un woneem de Vörnaam in Düütschland vörkummt: Meinert, Meenhard


Kiek ok nah bi de List vun plattdüütsche Vörnaams

Böker[ännern | Bornkood ännern]

  • Friedrich Wagenfeld, Bremen's Volkssagen, nee rutgeben vun B.U. Hucker, Bremen, 1996, ISBN 3-86108-121-0