Benoît Paul Émile Clapeyron

Benoît Clapeyron

Benoît Clapeyron.

Benoît Paul Émile Clapeyron (* 26. Januar 1799 in Paris; † 28. Januar 1864 in Paris) weer en franzöösch Physiker.

Sien Utbildung hett he an de École Polytechnique un de École des Mines kreegen. Dornah gung he mit Gabriel Lamé nah Sankt Petersburg, wo he 1820 bit 1830 as Mathematiklehrer un als Ingenieur arbeiten dee. Nahdem he weer nah Frankriek torüchgahn weer, hett he as Boingenieur arbeit (ünner annern bi de Bo vun de eerst franzöösch Iesenbahn 1835 vun Paris nah St. Germain) un wurr 1844 Perfesser för Maschinenbo un Mechanik an de École des Ponts et Chaussées in Paris.

Clapeyron entwickel in sien Arbeit Mémoire sur la puissance motrice de la chaleur (1834) en graphisch Dorstellung vun de thermodynamisch Kreisprozessen vun Sadi Carnot. He geev de Arbeit vun Carnot ok en mathematisch Form un ok de Tostandssglieken för ideale Gasen stammt in de hüüd begäng Form van hüm. De van hüm inführt Clausius-Clapeyron-Glieken för den Verdampen-Phasenövergang bi Fletigkeiten wurr 1850 vun Rudolf Clausius wieder makt. Ok in de Bostatik is en Glieken vun de Balkentheorie nah hüm nömmt.

In’ März 1858 wurr he Liddmaat vun de Académie des Sciences.

Literatur

• Karl-Eugen Kurrer: Geschichte der Baustatik, Berlin: Ernst und Sohn 2002.
• Kurrer: The History of the Theory of Structures. From Arch Analysis to Computational Mechanics, Berlin, Ernst und Sohn, 2008.