Zum Inhalt springen

Wittkopp-Bootaante

Vun Wikipedia
(wiederwiest vun Tachyeres leucocephalus)
Wittkopp-Bootaante
Wittkopp-Bootaanten
Systematik
Ünnerstamm: Warveldeerten (Vertebrata)
Klass: Vagels (Aves)
Ornen: Gösevagels (Anseriformes)
Familie: Aantenvagels (Anatidae)
Ünnerfamilie: Halfgöse (Tadorninae)
Tribus: Merganettini
Geslecht: Bootaanten
Oort: Wittkopp-Bootaante
Wetenschoplich Naam
Tachyeres leucocephalus
Humphrey & Thompson, 1981

De Wittkopp-Bootaante (Tachyeres leucocephalus) is en Vagel ut dat Geslecht vun de Bootaanten. Dor höört se mit to de Halfgöse to, de enerwegens twuschen de Göse un de Aanten staht. Wetenschopplich beschreven wurrn is düsse Aart eerst 1981. Dor is se de leste vun de Bootaanten mit, de in de wetenschoppliche Nomenklatur upnahmen wurrn is. De Wittkopp-Bootaante kann nich flegen.

Wo se vörkamen deit

[ännern | Bornkood ännern]

Düsse Vagel leevt bloß an de Süüdküst vun de Provinz Chubut in Argentinien. Se leevt dat ganze Johr up de See un brott up Eilannen buten vor de Küst, wo en man swaar rankamen kann. Buten de Brödeltied wannert de Aart ok over korte Strecken. Se is denn ok an de nöördliche Küst vun de Provinz Santa Cruz in Argentinien to sehn.

De Wittkopp-Bootaante warrt 61 bit 74 cm lang. Wegen deit se vun 2,95 bit hen to 3,8 kg. Anners, as bi de annern Bootaanten, hett de Waart bannig helle Feddern an’n Kopp. Dat Lief hett dunkere Feddern, bloß man de Buuk is witt, de Flunken hefft en witten Spegel. Dat Seken hett an’n Kopp dunkere eddern mit en smallen hellen Striepen in de Form vun en halven Maand vun dat Oge over’n Hals bit an de Bost. .

Wie se leven deit

[ännern | Bornkood ännern]

Bröden deit se twuschen Oktober un Februar. Up de Süüdhalfkogel is dat Vörjohr un Sommer. Meist bröödt se Paare alleen, man up enkelte Inseln in de See gifft dat ok Brödelkolonien. Dat Nest liggt nich wiet af vun’t Water un warrt an’n leevsten anleggt twuschen allerhand Planten, de dat schulen doot.

Freten deit se meist Kreeftdeerter un Weekdeerter ut de See, de se bi dat Dükern griepen deit.

  • Josep del Hoyo, Andrew Elliot, Jordi Sargatal: Handbook of the birds of the world- Volume 1, Ostrich to Ducks. - Lynx Edicions, Barcelona, 1992. ISBN 84-87334-10-5