Sabiners
De Sabiners sünd en Volk in de Sabiner Barge in den Appenin ween. Se stammen vun de Umbrers af.[1] Dat Volk höör to de indogermaanschen Samniten in Middelitalien.[2] Se weern direktemang Nabers vun de Römers. An'n Anfang vun dat 5. Johrhunnert v. Chr. sünd se for Rom besunners gefährlich ween, vunwegen dat se de Via Salaria regeren döen un dor Rom de Fuust mit henholen konnen.[3] 268 v. Chr. hefft se dat Röömsche Borgerrecht kregen, nadem se 290 v. Chr. endgüllig in Rom siene Hannen fullen weern. De Legenn vertellt, dat de Sabiners de eersten Inwahners vun den Quirinal ween sünd. Dat is en vun de Seven Barge vun Rom. Um 750 schöllt se mit den Populus romanus tohopenfaat wurrn sien, toeerst unner en dubbelten König: De Sabinerkönig Titus Tatius harr dormols, so seggt dat de Legenn, tohopen mit den röömschen König Romulus over dat Volk regeert. Bekannt wurrn sünd de Sabiners unner annern dör de Vertellen De Sabinerschen weert roovt vun Titus Livius. Dor warrt in vertellt, de Froenslüde un Deerns vun de Sabiners weern vun de Römers roovt wurrn, kort nadem de Stadt Rom grünnt wurrn weer. Dat weer daher kamen, dat dat nich noog Froenslüde in Rom geven harr. Städer in dat Sabinerriek sünd unner annern Cures, Amiternum, Reate, Nomentum, Nursia, Orvinium un Eretum ween. Vun den Stamm sien Naam Sabiners kummt unner annern de Vornaam for Deerns Sabine vun her, un ok de röömsche Cognomen Sabinus lett sik dor up torüchföhren. Sunnerlich beröhmte Sabiners weern Numa Pompilius, Titus Tatius, Ancus Marcius un Attius Clausus.
Belege
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ To de Sabiners ehre Spraken kiek bi Giacomo Devoto: Geschichte der Sprache Roms. Aus dem Italienischen von Ilona Opelt. Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag, 1968, S. 78 - 86
- ↑ Pallottino, S. 109 - 115
- ↑ Ogilvie, S. 118
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Robert M. Ogilvie, Early Rome and the Etruscans, William Collins Sons & Co. Ltd. 1876 (Fontana History of the Ancient World)
- düütsch: Das frühe Rom und die Etrusker, übersetzt von Irmgard Götz, Deutscher Taschenbuch Verlag, München 1983, ISBN 3-423-04403-9
- Massimo Pallottino: Storia della prima Italia. Mailand: Rusconi Libri, 1984
- düütsch: Italien vor der Römerzeit. Aus dem Italienischen übersetzt von Stephan Steingräber. München: Verlag C. H. Beck, 1987 (236 Seiten) - ISBN 3-406-32012-0