Publius Papinius Statius
Publius Papinius Statius (* 40 in Neapel ; † um 96) weer en röömschen Schriever in Latiensche Spraak. Sien bekannt Wark is de Thebais, en Epos over den Krieg vun de Seven gegen Theben. Ok Gedichte hett he schreven, to allerhand Gelegenheiten, as de Silviae. Dor kann een en Indruck vun kriegen, wie dat in den Krink vun de Literatur to siene Tied togung, un wie dat utsehn hett an’n Hoff vun den röömschen Kaiser Domitian. To siene Tied hefft ok de Epikers Valerius Flaccus un Silius Italicus leevt un schreven, dorto de Satirikers Juvenal un Martial un de Rhetorikperfessor Quintilian.
Hüdigendags gifft dat man wenig Lüde, de em noch kennen doot, man johrhunnertelang weer Statius een vun de bekannsten Dichterslüde ut de latiensche Antike un is unbannig veel lesen wurrn. Bloß Vergil hett dormols mehr tellt, as he. Datt he as Figur in Dante Alighieri siene Göttliche Kummedie uptreden deit, wiest, wat he gollen hett.
