Diskuschoon:Tittmelk

Tittmelk

Meenst du nich, dat dat Lemma Tittmelk en beten butt klingt? Tominnst, wenn dat up Froenslü'er anpasst warrt? Bi Beester passt dat natüürlich. Scholl dat nich amenne doch lever Muddermelk heten?--Bolingbroke ✍ 14:55, 31. Mär 2011 (CEST)

Ik heff ok noch vun nümms dit Woort höört. För’n Klöönsnack in’n Alldag is dat woll nich to bruken. --Iwoelbern ✍ 15:15, 31. Mär 2011 (CEST)

Bi Beester passt dat nich, denn dor warrt dat nich seggt. Dat warrt blot bi'n Minschen seggt. Hett Klaus Groth ok al so bruukt. Un butt klingt dat blot för hoochdüütsch wennte Ohren. Dat liggt dor an, dat dat plattdüütsche Woord Titt, wat an sik ganz neetraal is, in't Hoochdüütsche utlehnt worrn is un dor en vulgär Ünnertoon hett. Aver de is eerst in't Hoochdüütsche kamen, dat plattdüütsche Original (bi uns Maskulinum) hett dissen Ünnertoon an un för sik nich.

In't Hinterpommersche Wörterbuch to'n Bispeel: Hei hingt noch immer an Muttre ärem Scherteband, dat sitt soo uut, as wenn hei noch Titt hebbe will.

Oder Deutsche Volkskunde: Moder scholl mi Titt gewen.

Jahrbuch des Vereins für niederdeutsche Sprachforschung: Das masc. titt, pl. titte, hat Schambach überhaupt nicht, es ist aber die üblichste Bezeichnung (titt geven, t. hebben, t. suckeln).

Volkserzählungen von der Insel Fehmarn: Toletz sä he: „De Kind mütt doch bi sin Mutter blieven, de em Titt geven deit. Anners geiht dat doch nich!"

Ut mien egen Dialekt kenn ik to'n Bispeel an'n Titt langen (wenn lütte Kinner frömme Froon an'n Titt langt, dat wüllt de Öllern faken nich so geern ;-) ). Oder du hängst mit'n Titt in't Eten. (In disse twee Bispeel also för de ganze Bost un nich bloot för dat, wat hoochdüütsch Zitze oder bi'n Minsch Nippel/Brustwarze is.) --::Slomox:: >< 15:30, 31. Mär 2011 (CEST)