Ooltfranzöösche Spraak

Vun Wikipedia
(wiederwiest vun Olfranzöösch)
Ooltfranzöösch

Snackt in

vörmalig Noordfrankriek, Belgien
Sprecher dood (842 – ca. 1400)
Klassifikatschoon
Spraakkoods
ISO 639-1

fro

ISO 639-3

fro

Ooltfranzöösch oder Ooltfransch is een Spraak de sick ut dat Latiensche afspalten hett. Bi disse Spraak is de nahe Verwanntskupp noh dat Latiensche goud süchtbor. Aflöst wuur dat ollfranzöösch döör dat Laatfranzöösch wat sück denn mehr un mehr vun dat Latiensche entfernt hett. Doruut bint ook Dialekte soo-as et Pikardisch en et Normandisch enstann. Vundaag kannst Ooltfranzöösch noch as Schriftspraak in manchen Kerken un ollen Bökers fin.

Literatuur[ännern | Bornkood ännern]

Inföörböker un Spraakhistorie[ännern | Bornkood ännern]

  • J. Batany: Français médiéval. Bordas, Paris 1978.
  • Sylvie Bazin-Tacchella: Initiation à l’ancien français. Hachette, Paris 2001.
  • Charles Bruneau: Petite histoire de la langue française. 2 Bände. Paris 1969/70.
  • Ferdinand Brunot: Histoire de la langue française des origines à nos jours. 13 Bände. Paris 1966-.
  • Frédéric Duval: Le Français médiéval. Brepols, Turnhout 2009.
  • Mireille Huchon: Histoire de la langue française. Paris 2002.
  • Geneviève Joly: L’ancien français. Belin, Paris 2004.
  • Wilhelm Kesselring: Die französische Sprache im Mittelalter. Tübingen 1973.
  • Guy Raynaud de Lage / Geneviève Hasenohr: Introduction à l’ancien français, 2. Uplage SEDES, Paris 1993.
  • Thierry Revol: Introduction à l’ancien français. Nathan, Paris 2000.
  • Carl Voretzsch: Einführung in das Studium der altfranzösischen Sprache. Halle 1932.
  • Walther von Wartburg: Évolution et structure de la langue française. Francke, Tübingen 1993 [= Kultur- und Sprachgeschichte Frankreichs].
  • Lothar Wolf / W. Hupka: Altfranzösisch Entstehung und Charakteristik. Darmstadt 1981.
  • Heinz Jürgen Wolf: Französische Sprachgeschichte. UTB, Heidelberg / Wiesbaden 1991.
  • Gaston Zink: L’ancien français. Presses universitaires de France, Paris 1997 (= Que sais-je).

Wöörböker[ännern | Bornkood ännern]

  • DEAF = Kurt Baldinger: Dictionnaire étymologique de l’ancien français. Tübingen, 1974-. DEAF
  • GdfEdic/GdfCEdic = Frédéric Godefroy: Dictionnaire de l’ancienne langue française et de tous ses dialectes du IXe au XVe siècle. 10 Bd.e. Paris 1880–1902. [1]
  • Algirdas Julien Greimas: Dictionnaire de l’ancien français. Paris, 1979.
  • Michel Morvan: Supplément aux dictionnaires d'ancien français. Online, Lexilogos, 2022.
  • Takeshi Matsumura: Dictionnaire du français médiéval. Les Belles Lettres, Paris 2015.
  • TL = Adolf Tobler / Erhard Lommatzsch (u. a.): Altfranzösisches Wörterbuch. 11 Bd.e. Berlin / Wiesbaden / Stuttgart 1924–2008.

Grammatiken[ännern | Bornkood ännern]

  • Joseph Anglade: Grammaire elémentaire de l’ancien français. Armand Colin, Paris 1965.
  • Claude Buridant: Grammaire nouvelle de l’ancien français. SEDES, Paris 2000.
  • François de la Chaussée: Initiation à la morphologie historique de l’ancien français. Klincksieck, Paris 1977.
  • Geneviève Joly: Précis d’ancien français. Morphologie et syntaxe, 2. Uplage Armand Colin, Paris 2009.
  • Wilhelm Meyer-Lübke: Historische Grammatik der französischen Sprache. 2 Bände. Heidelberg 1966.
  • Gérard Moignet: Grammaire de l’ancien français, 2. Uplage Klincksieck, Paris 1976 (1. Uplage 1973).
  • Jacqueline Picoche: Précis de morphologie historique du français. Nathan, Paris 1979.
  • Moritz Regula: Historische Grammatik des Französischen. 3 Bände. Heidelberg 1955–1966.
  • Hans Rheinfelder: Altfranzösische Grammatik. 2 Bände. Hueber, München 1975.
  • Eduard Schwan: Grammatik des Altfranzösischen. Laut- und Formenlehre, Leipzig 1888; 3
  • Gaston Zink: Morphologie du français médiéval, 2. Uplage Presses universitaires de France, Paris 1992 (1. Uplage 1989).

Weblinks[ännern | Bornkood ännern]

Ooltfranzöösche Spraak. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Nawiese[ännern | Bornkood ännern]