Werner – Beinhart!
| Filmdaten | |
|---|---|
| Plattdüütsch Titel: | — |
| Originaltitel: | Werner – Beinhart |
| Düütsch Titel: | Werner – Beinhart |
| Produkschoonsland: | Düütschland |
| Johr vun’t Rutkamen: | 1990 |
| Läng: | 93 Minuten |
| Originalspraak: | Düütsch |
| Öllersfreegaav in Düütschland: | FSK 6 |
| Filmkru | |
| Speelbaas: | Niki List Gerhard Hahn Michael Schaack |
| Dreihbook: | Ernst Kahl Rötger Feldmann |
| Produkschoon: | Bernd Eichinger |
| Musik: | Jörg Evers |
| Kamera: | Egon Werdin |
| Snitt: | Ingrid Koller Ulrich Steinvorth |
| Dorstellers | |
Stimmen:
| |
Werner – Beinhart! (op platt so veel as Werner – Knakenhard!) is en düütschen Real- un Tekentrickfilm ut dat Johr 1990, de vun Bernd Eichinger produzeert worrn is un op de Comic-Reeg Werner baseert. In den Film mischt sik de Comic-Welt mit de richtigen Welt, so dat in den Film de Comicfigure Werner vörkummt as jüst so ok Rötger Feldmann, de de Comics ünner dat Pseudonym Brösel schreven un tekent hett. De Comic-Szenen un de Speelfilmszenen wesselt sik dorbi af. De Tekentricksequenzen sünd dorbi inschaven Filmen, de sik rööd in de Liedensgeschicht vun Brösel in den Film infögen doot.
De Film is in de Kinos vun 5,5 Millionen Tokiekers sehn worrn.
Inholt[ännern | Bornkood ännern]
Rahmengeschicht[ännern | Bornkood ännern]
De Rahmengeschicht fangt in’n Vörspann mit den Landpaster Adalbert Amen an, den in de Neeg vun en Wooldrebeet dat Auto liggen blifft. Dör Tofall deckt he dorbi en snaaksch Wesen op, dat sik Rumpelstilzchen nöömt. De Rahmengeschicht wesselt sik nu mit de Tekentricksequenzen af, geiht aver vun’n Inholt her jümmer wieter. De eerste Tekentrickfilm kummt glieks na de Credits mit dat Footballspeel op’n Wekenmarkt in Kiel.
De Realfilmdeel geiht wieter mit dat Slott vun König Griesgram den Groven, de sik mit sien Hoff Brösel sien Film ankeken hett. Gau stellt sik rut, dat de König ünner en Krankheit lieden deit: he kann eenfach nich lachen. Brösel is dorüm bi em, üm em mit sien Filmen to ünnerhollen, un wiest sik teemlich sülvstseker, dat he dat henkriggt. Man de König gifft em to verstahn, dat he ok al annere Stars as Otto Waalkes, Woody Allen, Willem Busch oder Heinz Erhardt en Kopp körter hett maken laten, vun wegen dat he över jem nich lachen künn.
In sien Kerker mutt Brösel nu versöken, wat to Papeer to kriegn, man em fallt nix mehr in. Op mol kriggt he Besöök vun Rumpelstilzchen, de em en Wunnerkugelschriever gifft, mit den he geniale Geschichten teken kann. Man, nix is ümsünst, un so mutt he as Gegenleistung verspreken, dat he Rumpelstilzchen en Wunsch wohrmaken mutt. Brösel hett keen grote Wahl un stimmt to. Un so tekent he wietere Filmen, de wedder inspeelt warrt. De König kann doröver aver nich lachen un lett em den Kopp afhaun, so dat Brösel ut’n Droom hoochschrecken deit.
Torüch in de Realität steiht de Produzent Gerd Geldhai vör sien Döör un will vun Brösel nu endlich sien Tekenvörlagen hebben. Brösel denkt an den Raat vun’t Rumpelstilzchen in sien Droom un tekent en Geschicht ut sien Jöögd, de denn wedder as Trickfilminlaag to sehn is. Na de Sequenz is Brösel torecht un schickt sien Tekenvörlaag mit de Post af. De Beamte an’n Schalter verwesselt aver de Paketen, as he vun en söte Blondien aflenkt warrt, so dat sien Comic in Sibirien lannt, statt bi den Produzenten.
So mutt Brösel noch mol wedder ran un sett sik wedder an de Arbeit, de ok wedder as Trickfilm twüschenschalt warrt. As he fardig is, sett he sik op sien Motorrad un bringt sien Arbeit persönlich weg. As he aver in en Tunnel föhrt, klabastert he mit en Lastwagen tohopen un he lannt in’n Krankenhuus. Aver ok dor lett he sik nich ünnerkriegen un fangt foorts wedder an, neve Teken to maken, wat wedder as Trickfilm wiest warrt. Mit dat Material warrt he denn ok fardig un de Film löpt opletzt mit Spood in de Kinos an.
Op’t Klo dröpt he denn aver Rumpelstilzchen, de nu den Wunsch infoddern deit: Brösel schall ehr as Dank för de Help heiraten. Bi’n Paster will se denn aver ehrn Naam nich verraden, man de Paster fallt wedder in, wat he in Woold to Anfang vun’n Film sehn hett. He fangt dat Raden an un kann bi’n drüdden Versöök den richtigen Naam seggen. Rumpelstilzchen wannelt sik dorophen in en schöne Fro un de Hochtiet kann wietergahn. De Film geiht to Enn mit en Suupleed, in dat de hele Gemeen un de Paster mitinstimmen doot.
An’n nächsten Morgen warrt dat Ehpoor vun’t Telefon ut’n Slaap reten: De Produzent Gerd Geldhai is in de Leitung un sett Brösel dormit to, dat he en Verdragsopschoon op den tweeten Deel vun den Film hett.
Inspeelte Filmsequenzen[ännern | Bornkood ännern]
Dat Footballspeel[ännern | Bornkood ännern]
Werner wahnt hier in en Wahnung an’n Marktplatz ünner’t Dack un smitt sien Football mitten ünner de Lüüd. Dordör entsteiht op’n Wekenmarkt unfreewillig en Footballspeel, as de Verköpers un Besökers den Ball hen un her kicken doot. Dorbi warrt de Ball vun een Eck na de nächsten peddt, wobi na un na de hele Markt in’n Dutt geiht. Werner kummenteert dat Drieven op’n Marktplatz, as wenn dat en echt Footballspeel weer. Opletzt brickt op’n Markt en Haueree ut. In de Sequenz warrt de Polizisten Helmut un Brunio inföhrt, de in den Film unfreewillige Schiedsrichters sünd.
Brösel stellt sik vör[ännern | Bornkood ännern]
De tweete Filminspelen fangt as Realfilm un mischt sik mit Trickelementen. Dorin warrt de Achtergrund vun de Werner-Comics dorstellt De Anfang vun den Film is en Paraodie op Kubrick sien 2001: A Space Odyssey. Disse Sequenz befaat sik vör allem mit dat Rülpsen un mit Egenloov för de Werner-Comics.
Dat Heizungsröhr leekt[ännern | Bornkood ännern]
Disse Filmsequenz beschrifft en Afsnitt ut de Tiet as Werner in de Lehr weer un föhrt den Lehrbedrief vun Meester Röhrich mit den Gesellen Eckat in. Se kriegt den Opdrag bi Fro Hansen en Leken Heizung to repareeren. Noch in’t Treppenhuuskriggt sik Werner mit Fro Glör in de Hoor, vun wegen dat he swoor bepackt vergeten hett, sien Schoh aftopedden. As Fro Glör mit den Wischmop na em sleiht, geiht Werner koppheister un dat „go’e Ideal Standard“ in Schören. Nu schall he nee feilen un denn Eckat bi Fro Hansen helpen, wiel de Bass en nee Becken holt. Eckat versöcht in de Twüschentiet de Leekaasch heeltomaken, kriggt de Schruuv vun’t Ventil aver nich los un gifft op. He meent, dor mutt en nee Ventil ran. Röhrich, de in de Twüschentiet mit Fro Hansen düchtig Likör sopen hett, is övertüügt, dat he dat beter kann, ritt denn aver dat hele Röhr af un sett de Wahnung ünner Water. Wiel Werner in’n Keller schickt warrt, üm de Hööftleitung aftsotellen, warrt Röhrich nu vun Fro Glör in Beslag nahmen, bi de he de Kloschötel freemaken schall. Dorbi verklemmt he sik so dull, dat he mit’n Kopp in de Schötel steken blifft un ehr afritt. Mit de Kloschötel över’n Kopp wankt he dör’t Huus un stört as’n Artist ut dat Finster vun Fro Hansen. Ahn to weten, wat üm em rüm vörgeiht, torkelt he torüch in’t Treppenhuus un de Situatschoon wedderholt sik in een Tour.
Op de Bosteed[ännern | Bornkood ännern]
Ok disse Sequenz speelt in’t Ümfeld vun Firma Röhrich. Werner schall Reedschoppen un Material för Eckat mit sien Moped na en Grootbosteed bringen. Dorför bruukt he en Anhanger un hapt, dat Röhrich em en Anhangerkuppeln betahlt. De löst dat Problem aber eenfach mit’n Stück Draht. Op de Fohrt dröömt he vun en groten Chopper un raast op de Bosteed to. As de Brems den Geist opgifft, lannt he mit all sien Kraam in’n Dreck. Üm sik de Arbeit lichter to maken, stiggt Werner nu mol even op’n Bokraan un versöcht den Anhanger hoochtoböhren. Dorbi gaht eenige Saken twei, so ok dat Klohuus, woneem jüst sien Baas Röhrich sitten deit. Röhrich stuukt Eckat un Werner nu eerstmol tosamen un hollt jem an, dat se kunzentreert arbeiten schüllt. Ma, as Röhrich wedder weggahn is, geiht Eckat eerstmol en Beer drinken. Werner nütt de Tiet, üm en Gasbomb to basteln. Dormit kummt he aver nich to Enn, vun wegen dat Eckat em ok tovn Beerdrinken ropen deit. As Röhrich mit den Boleider Hüpenbecker rümgeiht, geiht Werner sien Bomb hooch un maakt en groten Deel vun’t Huus tonichten. Werner freit sik, dat he an’n nächsten Dag Beroopsschool hett.
Bi’n TÜV[ännern | Bornkood ännern]
Werner dröpt sien Kumpel Herbert bi’n TÜV, as he sien „Wustblinker“ indragen laten will. De is to Noot ok mit annere Levensmiddel to bruken. Hebert hett dorgegen en Beerdosenholler, den he indragen laten will. Wiel de beiden nu töövt, dat de Prüfingenieuren in de Gäng kamt, keikt de sik al mol de Maschienen an un stellt gau fast, dat de Motorrööd nich för’n Stratenverkehr to bruken sünd. Dat gifft en wille Diskusschoon, woans en Motorrad uttosehn hett. An’n enn neiht Herbert un Werner ut un föhrt weg.
In’t Krankenhuus[ännern | Bornkood ännern]
Besehrt liggt Werner in’t Krankenhuus un will blots noch eens: sien Roh! Man in en Tour warrt he vun de Krankenpleegersches un vun de Reinmakerfrons stört. Jeed mol, wenn he wedder ut sien Droom reten warrt, warrt he duller, wat de Krankensüster op de Idee bringt, em en Inloop to verpassen. De Saak geiht aver dorneven. Werner sien Beerreserven warrt dorbi freesett un maakt en Flood in’t Krankenhuus. De Baasdokter un sien Kollegen warrt mit Sprütten benüsselt un de Böversüster kriggt ehrn egenen Inloop af. Werner kann aver in en Tünn ut dat Krankenhuus rutschippern un lannt direkt in’n Biwagen vun Andi. Tosamen „schötelt“ se na’n Strand to. Werner slöpt glieks in, warrt vun sien Mackers aver mit en sülvstbroeten Kafee wedder op de Been bröcht.
In de Kneipe[ännern | Bornkood ännern]
De letzte Deel stellt den Premierenfilm dor. De Sequenz speelt in en Kneipe, de vun en Berliener leidt warrt. De Weert kann de Egenorden vun de Noorddüütschen nich verstahn un mutt dorüm eeniget insteken. Bito finnt in de Kneipe en Skaatrunn statt, bi de sik ok Problemen mit de Kommunikatschoon wiesen doot. As denn noch Werner sien Rockerkuddel opduken deit, un den sien Baas de Hoot hooch geiht, vun wegen dat de Weert sien Bestellen nich henkriggt, geiht dat hele Lokal in’n Dutt.
Kritik[ännern | Bornkood ännern]
Lars-Christian Daniels schrifft op Filmstarts.de: [...] Die trashige Geschichte um König Griesgram alias Gerd Geldhai [...] bildet lediglich die stupide Rahmenhandlung. Sie bringt die weitaus sehenswerteren Zeichentrickepisoden in lockeren Zusammenhang [...] Erscheinen nach einer Zeichentricksequenz wieder Menschen aus Fleisch und Blut auf der Bildfläche, darf der Zuschauer also die Gelegenheit nutzen, sich ein kühles Bügelpils aus dem Kühlschrank zu holen und sich auf die nächste Comic-Episode freuen. Verpassen tut er beim Gang in die Küche nichts – die banale Handlung um Brösel, Geldhai und Konsorten ist dermaßen bescheuert, dass man sie getrost ignorieren kann. [...]
Fazit: „Werner – Beinhart!" geht stets bis an die Schmerzgrenze und oft einen Schritt weiter. Wer in Bezug auf fast schmerzenden Klamauk, leidenschaftliches Rülpsen und derben Fäkalhumor mit Berührungsängsten zu kämpfen hat, wird schnell merken, dass die Brösel-Comics nicht für jedermann gezeichnet wurden.[1]
Utteken[ännern | Bornkood ännern]
De Film is 1991 mit de Goldenen Lienwand uttekent worrn.
Musik[ännern | Bornkood ännern]
Dat Titelleed vun den Film weer „Beinhart“ vun Torfrock, dat Anfang 1991 op’n eersten Platz vun de düütschen Singlecharts kamen is. Kort vörher weer dat Leed „Pump ab das Bier“ vun Werner Wichtig op de Een wesen, en Leed, dat en Verherrlichen vun Beersupereen dorstellt, wat in’n Werner-Jargon as „afpumpen“ betekent warrt. To Anfang schüll dat Titelleed an sik vun de Ärzte kamen ünner den Titel „Wir brauchen… Werner“. To den Tietpunkt harrn sik de Ärzte aver offiziell al oplöst un de Gööd vun dat Leed weer nich dat, wat de Produzenten hebben wulln. Dorüm is dat nich as Titelleed, man as Afspann in den Film inboet worrn.
De Rest vun de Filmmusik besteiht ut Leder ut de Rock-n-Roll- un Twist-Tiet, de Brösel as Kind beleevt hett. Vör allen de Tiet deent ok as Vörlaag för de Werner-Welt. Ünner annern sünd Leder vun Ted Herold to hören.
Öörd[ännern | Bornkood ännern]
De Steden, woneem de Film spelen deit, sünd in Kiel, Flensborg, Kappeln un Süderbrarup un ümto. Faken warrt ok Stratennaams vun de Stadt Kiel bruukt.