Wassili Wassiljewitsch Smyslow

Vun Wikipedia
Wassili Smyslow in dat Johr 1977

Wassili Wassiljewitsch Smyslow (russisch Василий Васильевич Смыслов; * 24. März 1921 in Moskau; † 27. März 2010 ok dor[1]) weer en russisch-sowjeetsch Schach-Grootmeester un de söbente Schachweltmeester.

Turnierschach[ännern | Bornkood ännern]

Van 1948 bit 1958 leeg Wassili Smyslow mit Michail Botwinnik in’ Wettstried um den Weltmeestertitel. Bi de Weltmeesterschap 1948 wurr he Tweet achter Botwinnik un 1954 geev dat en Unentscheeden (12-12). 1957 kunn Smyslow den WM-Titel erobern (6 Siege, 3 Verloren, 13 Unentscheeden), verlor de Titel aber weer 1958 (5 Siege, 7 Verluste, 11 Unentscheeden).

Noch mehr als 25 Jahre later tell he to de best Spelers up de Welt. 1984 weer he weer an Kandidatenwettstrieden beddeligt un keem bit in’t Finale. Dor verlor he tegen den upstreven Garri Kasparow. 1991 wunn Smyslow in Bad Wörishofen de eerstmalig utdragen Senioren-Weltmeesterschap. Negenmal (1952, 1954, 1956, 1958, 1960, 1964, 1968, 1970 und 1972) speel he mit de sowjeetsch Mannschap bi Schacholympiaden (negen Goldmedaillen) un droog mit sien Ergebnissen wesentlich to den Spood bi. För sien Verdeensten um dat Schach kreeg he 1967 den Leninorden vun de Sowjetunion.

Sien letzt Elo-Tall weer 2494, Smyslow harr do aber all siet eenig Johren nich mehr an Schachturnieren deelnommen. An Stäe vun dat schreev he Schachböker, besünners över Endspelen. Sien best historsch Elo-Tall, weer 2800 in’ September 1956.

Speelstil[ännern | Bornkood ännern]

Smyslow weer besünners in’t Endspeel bannig stark un hett ok eenig Endspeelstudien verfaat. He sülvst weer immer up de Söök nah en harmonisch Figurenupstellung, denn kunn he up positionell Grundlaag sien Speel uptrecken. Kombinatschonen weern sien Saak nich.

Mit söss Johren hett he dat Schachspelen vun sien Vader lehrt, de sülvst en gooden Schachspeler weer. Togliek kreeg he Klaveerünnericht und entwickel en starken Leedenschap för Musik. De Vader hett versöcht, hüm vun Anfang an en Verständnis för Positschonen mit wenig Steen to vermiddeln. Smyslow neem an, dat sück un de nipp un naue Kenntnis vun Stärken und Schwächen vun de Schachfiguren in sück „eenfach“ Stellungen dat Geföhl för Harmonie entwickelt, dat den Schachspeler ok in kompliziert Stellungen de richtige Lösung finnen lett. Bit to dat Öller vun 14 Johr speel Smyslow blots to Huus un studeer Meesterpartien un klassisch Schachliteratur ut de Bibliothek vun sien Vader, de minst 100 Schachböker umfaaten de. Smyslow harr kien Vörbild in’t Schach, am meesten hett he aber vun dat Studium vun de Partien vun Michail Tschigorin un Alexander Aljechin profiteert, de immer den spezifischen Inhalt vun en Stellung rutfinnen kunnen.

Mit 14 Johren hett he eerstmals an en Turnier deelnommen un weer denn ok bald en Meesterspeler.

Singer[ännern | Bornkood ännern]

Smyslow weer ok utbildt Opernsinger. Siet 1048 nehm he eenig Johren Ünnerricht bi Perfesser Konstantin Wasiliewitsch Slobin un hett ok an en Wettbewarf an dat Moskauer Bolschoi-Theater deelnommen. As lyrisch Bariton hett he in Russland Schallplatten un CDs mit Opernarien un klassisch Romanzen upnehmen laaten.[2] Bit to sien 80. Levensjohr geev he Konzerte. As en musikalisch Vörbild hett he Enrico Caruso nömmt.[3]

Privat[ännern | Bornkood ännern]

Smyslow weer mit Nadeschda Andrejewna Smyslowa verheiraadt.

Warken[ännern | Bornkood ännern]

  • Ausgewählte Partien (1954)
  • Theorie und Praxis der Turmendspiele (1985, tosommen mit G. Löwenfisch)
  • Meine 130 schönsten Partien von 1938–1984 (Schachverlag Rudi Schmaus, Heidelberg 1988)
  • Die Kunst des Endspiels (1996, ISBN 3-86155-076-8)
  • Geheimnisse des Turmendspiels (2006, ISBN 3-283-00520-6)

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]

Wassili Wassiljewitsch Smyslow. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Enkeld Nahwiesen[ännern | Bornkood ännern]

  1. Dagobert Kohlmeyer: „In Memoriam Wassili Smyslow“, Nahroop bi Chessbase News, 27. März 2010
  2. Schach-Fragen: Wassili Smyslow, Schach 4 2001, Seite 64-65
  3. Smyslow: Meine 130 schönsten Partien von 1938–1984, Seite 22