Priabonium

Vun Wikipedia
Ärathem
Ära
System
Periood
Serie
Epoch
Stoop
Öller
≈ Öller (Mya)
K
Ä
N
O
Z
O
I
K
U
M
höger höger höger jünger
Paläogen Oligozän Chattium 28,1–23,03
Rupelium 33,9–28,1
Eozän Priabonium 38–33,9
Bartonium 41,3–38
Lutetium 47,8–41,3
Ypresium 56–47,8
Paläozän Thanetium 59,2–56
Seelandium 61,6–59,2
Danium 66–61,6
deeper deeper deeper deeper öller

Dat Priabonium (afkört: Priabon) is in de Geologie de böverste Stoop vun’t Eozän. In afsluut Tallen hett dat disse Stoop vun 37,2 (±0,1) bit 33,9 (±0,1) Millionen Johr vör de hüütige Tiet geven. Dat Priabonium folg op dat Bartonium un weer vun’t Rupelium aflööst.

Naam[ännern | Bornkood ännern]

De Stoop hett ehrn Naam vun de Lokalität Priabona, dat to de italienschen Gemeen Monte di Malo in de Provinz Vicenza höört. De Stoop un de Naam sünd 1893 beid vörslahn worrn vun de franzööschen Geologen Ernest Munier-Chalmas un Albert de Lapparent.

Definitschoon[ännern | Bornkood ännern]

De Anfang vun’t Priabonium liggt tosamen mit dat eerste Vörkamen vun de kalkigen Nannoplankton-Oort Chiasmolithus oamaruensis. Dat is dat sülve as de Basis vun de Nannoplankton-Zoon NP18. Dat Enn vun de Stoop is dör dat Utstarven vun’t Foraminiferen-Geslecht Hantkenina defineert.

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

  • Felix Gradstein, Jim Ogg, Jim & Alan Smith: A Geologic timescale. Cambridge University Press 2004 ISBN 9780521786737
  • Ernest Munier-Chalmas & Albert de Lapparent: Note sur la nomenclature des terrains sédimentaires. Bulletin de la Societé Géologique de France, 3. série, 21: 479-480, Paris 1893 ISSN: 0037-9409.
  • Hans Murawski & Wilhelm Meyer: Geologisches Wörterbuch. 10., nee bearb. u. w. Opl., 278 S., Enke Verlag, Stuttgart 1998 ISBN 3-432-84100-0.

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]