Paul Schlack
Paul Schlack (* 22. Dezember 1897 in Stuttgart; † 19. August 1987 in Leinfelden-Echterdingen) weer en düütschen Chemiker, Utfinner un Professer.
Biografie[ännern | Bornkood ännern]
Schlack hett vun 1915 bit 1921 dat Fack Chemie an de Technischen Universität Stuttgart studeert, woneem he sien Diplom maakt hett. In de Folg hett he in en wetenschopplich Privatlabor in Kopenhagen arbeit. Dor hett he sik mit Proteinen, Polypeptiden un synthetische Proteinfasern befaat. Dorna is he na Stuttgart torüch gahn un möök dor 1924 sien Dokter över den Thiohydantoin-Afbo vun Peptiden.[1]
He hett den en Anstellen kregen in de cheemschen Industrie in’t wetenschopplich Labor vun de Kunstsiedenfabrik in Wolfen (Sassen-Anholt).
Vun 1926 bit 1946 harr he dat Forschensafdeel vun de Aceta GmbH in Berlin-Lichtenberg ünner sien Regeer. He hett sik dor mit de cheemschen Modifikatschoon vun Acetatsied as uk mit Polyurethanen, Polyharnstoffen un Epoxidhorzen beschäftigt. Ünner annern ünnersöch he, wo goot Linearpolymeren op Basis vun Polyamid, Polyester un Polyamid egent weern, üm dor Syntheesfasern ut to maken.[1]
Bi sien Experimenten hett Schlack an’n 29. Januar 1938 de Polymeriseerborkeit vun’t Caprolactam opdeckt, wo he en Polyamidfaser ut entwickelt hett, de later den Naam Perlon kriegen schüll. Sien Utfinnen is toeerst geheem hollen worrn un ünner den Koodnaam „Perluran“ in’n Rahmen vun de Kriegsvörbereiden vun’t natschonalsozialistische Regime to’n kriegswichtig Material verklort worrn.[2] Dorophen lööp 1939 en Anlaag för grove Fadens (so nöömten „Draht“) un 1940 en Versööksfabrik för Sied in Berlin-Lichtenberg an. De Grootprodukschoon güng 1943 in Landsberg los.
Schlack weer af 1946 Bedrievsleider för de Perlonfabrikatschoon un later de technische Direkter in de Kunstsiedenfabrik vun de ehmolige I.G. Farben in Bobingen. 1955 is he as Leider vun de Faserforschen na de Firma Hoechst wesselt.
1961 is Paul Schlack to’n Honorarprofesser för Textilchemie an de Universität Stuttgart beropen worrn.[1]
Utteken[ännern | Bornkood ännern]
- 1958: Adolf-von-Baeyer-Denkmünt vun de Sellschop vun de Düütschen Chemikers
- Max-Kehren-Medaille vun’n Vereen vun de Düütschen Textilvereddelnfacklüüd
Na Schlack is butendem de Pries vun de Europääschen Chemiefaserindustrie (CIRFS/Comité International de la Rayonne et des Fibres Synthétiques) nöömt.