Life or Something Like It
| Filmdaten | |
|---|---|
| Plattdüütsch Titel: | — |
| Originaltitel: | Life or Something Like It |
| Düütsch Titel: | Leben oder so ähnlich |
| Produkschoonsland: | Verenigten Staten vun Amerika |
| Johr vun’t Rutkamen: | 2002 |
| Läng: | 103 Minuten |
| Originalspraak: | Engelsch |
| Öllersfreegaav in Düütschland: | FSK 12 |
| Filmkru | |
| Speelbaas: | Stephen Herek |
| Dreihbook: | John Scott Shepherd |
| Produkschoon: | Arnon Milchan John Davis Toby Jaffe Chi-Li Wong |
| Musik: | David Newman |
| Kamera: | Stephen H. Burum |
| Snitt: | Trudy Ship |
| Szenenbild: | Bill Groom |
| Kledaasch: | Aggie Guerard Rodgers |
| Dorstellers | |
| |
Life or Something Like It (op plattdüütsch so veel as: „Dat Leven oder jüst so wat“; dt. Titel: Leben oder so ähnlich) is de Titel vun en US-amerikaansche romantisch Filmkummedie ut dat Johr 2002 vun den Speelbaas Stephen Herek. De Hööftrull weer mit Angelina Jolie besett.
Inholt[ännern | Bornkood ännern]
Lanie Kerrigan föhlt sik goot, vun wegen dat ehr Leven afsluut perfekt is – dat denkt se tomindst. Se hett en feine Wahnung un arbeit as Feernsehreportersche för en öörtlichen Senner in Seattle. Bito steiht se kort för en ne’e Steed, de för ehr en grote Chance dorstellt. Un denn is se ok noch mit en spoodrieken, beropenen Baseballspeler tosamen. Denn aver geiht ehr hele Welt op’n Slag kopphaister, as ehr de Prophet Jack – de op de Straat leevt un vun sik sülvst seggt, dat he Biller ut de Tokumst sehn deit – bi en Interview för en Reportaasch vertellt, dat se in een Week doodblieven warrt.
Eerst glöövt se nich an sien Vörrutseggen, man as sik annere Saken bewohrheiten doot, de he seggt hett, kriggt se dat mit de Angst. Se versöcht gegen die Biller vun den Prophet antogahn, mutt sik aver dormit affinnen, as ok de tweete Vörrutseggen indrapen deit. Se versöcht nu, ehr Leven to ännern un gifft sik Möh allens natoholen, wat se in ehr Privatleven un ok in’n Beroop in de verleden Tiet versüümt hett. Vun ehrn Leefsten warrt se aver nich eernst nahmen, un ok ut ehr Familie kummt wenig Ünnerstütten. Man, unvermodens hülpt ehr de Kameramann Pete, mit den se egentlich nich üm kann, un de ehr bavenhen Doon noch nienich utstahn künn. He wiest ehr in ehr Unsekerheit, wat se vörher ut’n Blick verloren harr: Dat Leven eenfach so to leven, as dat op ehr tokummt, un dat Beste dorvun to maken.
Ehr Levensdroom, in’t överregionale Feernsehn to kamen, schient op mol wiet weg. So lett se sik gahn un duukt op eenmol besopen to en Reportaasch op, woneem se egentlich Busfohrers in’n Streik befragen schüll, un fangt eenfach so an (I Can’t Get No) Satisfaction vun de The Rolling Stones to singen. Dormit ritt se de Lüüd mit. Tallriek Senners bericht vun den Vörfall, un so glöövt Lanie, dat ehr Droom vun en grote Loopbahn nu wohrhaftig vörbi is. Man jüst wegen ehr ne’e Popularität kriggt se opletzt doch ehrn Droomjob in New York City.
Ehr eerst Interview drööf se mit de beropenen Journalistin Deborah Connors maken, de as sünners dreebastig gellt. Unvermodens lockt se de deepsten Geföhlen ut ehr rut, as se Connors vör Ogen hollt, dat se för ehr Loopbahn ehrn Leefsten verlaten hett un alleen bleven is. As ehr ne’e Baas ehr en wieteret Interview anbeden deit, seggt se af un beslutt torüch na Seattle to gahn. Man, an den Dag, as ehr Dood vörrutseggt weer, warrt se op de Straat in’t Ümfeld vun en Scheeteree vun dör en Tofall vun en Kugel drapen un swoor besehrt – so swoor, dat se doodtoblieven drauht. Se warrt in en Krankenhuus in New York bröcht, woneem Pete an ehr Krankenbett Wacht hollt un ehr sien Leev ingestahn deit. Lanie överleevt den Twüschenfall – doodbleven is blots de olle Lanie, de blots Ogen för ehr Loopbahn harr – un steiht nu wedder mit beide Benen op de Eer. Se leevt vun nu an en fröhlich Leven mit en gesunne Proportschoon twüschen Beroop bi den öörtlichen Senner in Seattle un ehr Privatleven, dat se vun nu an tosamen mit Pete und sien Söhn verbringt.
Kritik[ännern | Bornkood ännern]
Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film beoordeel den Film as en romantisch Kummedie in de Traditschoon vun de Screwball Comedy. Dör’t Inbetehn vun fantastische Elementen güng aver wat an Lichtigkeit un Logik verloren. Ok dat Dorstellen weer as mau betekent.[1]
Utteken[ännern | Bornkood ännern]
De Film weer blots för eenmol nomineert, neemlich för den Anti-Pries Razzie Award. Dorför weer Angelina Jolie in de Kategorie Slechtst Schauspelersche vörsehn, man se hett em opletzt nich wunnen.
Produkschoon[ännern | Bornkood ännern]
De Film weer to’n groten Deel an Originalschauplätz in Seattle dreiht, annere Szenen weern in de kanaadsche Stadt Vancouver opnahmen, de nich wiet weg liggt[2]. As Kulisse för de Binnenopnahmen vun’n Senner weer dat Feernsehstudio vun den wohren Senner KOMO-TV nütt. De Logos in’t Studio, op de Fohrtüüch un de Utstatten weer blots ’n lütt beten ännert, so dat dor KQMO vun maakt weer[3]. In Film sünd ok eenige vun de Moderaters un Wederanseggers in Gastrullen to sehn.
In de Kinos hett de Film ruchweg 14,5 Millionen US-Dollars inspeelt. Gegenöver steiht en (afschätzt) Budget vun ruchweg 40 Millionen US-Dollars[4].
Borns[ännern | Bornkood ännern]
- ↑ Kritik to’n Film in’t Lexikon vun’n internatschonalen Film; afropen an’n 5. Oktober 2014
- ↑ Dreihöörd in de IMDb, afropen an’n 5. Oktober 2014
- ↑ Trivia op de IMDB-Siet, afropen an’n 5. Oktober 2014
- ↑ Inspeelresultaten op boxofficemojo.com; afropen an’n 5. Oktober 2014