Lüttbahn Lümborg–Soltau

Vun Wikipedia

De Lüttbahn Lümborg-Soltau GmbH is an’n 15. Februar 1911 vun Staat Preußen, vun de Provinz Hannober un de Landkreisen Lümborg un Soltau grünnt worrn. De Lüttbahn-Sellschop hett an’n 13. Juni 1913 ehr eenzige Bahnlien Lümborg–Soltau apen maakt. Disse 57 km lange „Bargbahn“ föhrt op Normalspoor vun Lümborg över Amlkusen un Hützel dör de Lümborger Heid. In Hützel is de Lüttbahn Winsen–Ebendörp–Hützel („Luhebahn“) inmünnt. Opletzt kemm se an den Knüttpunkt Soltau.

De Bahnsellschop hett 1920 ok den Bedrief vun de Bahnlien Soltau–Neenkerken övernahmen, för de se ok de Lüüd un de Fohrtüüch praatstellt hett. För’t Regeer för de beiden Bahnen weer vun’n 1. Juni 1923 bit to’n Juli 1944 dat Landslüttbahnamt vun de Provinz Hannober tostännig.

An’n 1. Januar 1944 keem dat to de Fusion vun de Bahnsellschop mit de Lüttbahn Soltau–Neenkerken GmbH to de Lümborg-Soltauer Iesenbahn GmbH, de aver al an’n 11. Juli 1944 in de Oosthannobersche Iesenbahnen GmbH opgahn is.

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

  • Gerd Wolff: Deutsche Klein- und Privatbahnen. Band 10: Niedersachsen 2. Zwischen Weser und Elbe. EK-Verlag, Freiburg 2007, S. 322–343, ISBN 978-3-88255-669-8