Kleine Haie

Vun Wikipedia
Filmdaten
Plattdüütsch Titel:
Originaltitel: Kleine Haie
Düütsch Titel: Kleine Haie
Produkschoonsland: Düütschland
Johr vun’t Rutkamen: 1992
Läng: 87 Minuten
Originalspraak: Düütsch
Öllersfreegaav in Düütschland: FSK 6
Filmkru
Speelbaas: Sönke Wortmann
Dreihbook: Jürgen Egger
Sönke Wortmann
Produkschoon: Harald Kügler
Molly von Fürstenberg
Musik: Torsten Breuer
Kamera: Gernot Roll
Snitt: Ueli Christen
Szenenbild: Dieter Buechle
Dieter Bächle
Kledaasch: Natascha Curtius-Noss
Katharina von Martius
Dorstellers

Kleine Haie (op plattdüütsch so veel as „Lütte Haifisch“) is de Titel vun en düütsche Filmkummedie ut dat Johr 1992 vun Sönke Wortmann. De Hööftrullen spelen Jürgen Vogel, Kai Wiesinger un Gedeon Burkhard.

Inholt[ännern | Bornkood ännern]

Ingo is en jungen Kerl, de sik mit allerhand lütte Jobs över Water holen deit, ofschoonst he egentlich Schriever warrn will. Man, he maakt sik ut sik, wat sien Fründin Margot dorto bringt, em sitten to laten. Mit sien jüngste Arbeit, as Spöölknecht in en Hotel, haut dat ok nich so hen, vunwegen den Arger mit den Kökenbaas. Bi en Verstaltung vun de Folkwang-Schauspeelschool blifft en Stohl stahn, den Ingo jem torüchbringen schall. He nimmt den Stohl mit, suppt sik ut Frust aver eerst mol in de Kneipen noch en an. As he den nächsten Mor’n in Essen ankummt, finnt jüst de Opnahmprüfung statt, wo he ahn sien Weten rinrutschen deit. He dööst weg, bit he opletzt in de Prüfung ropen warrt. För em natürlich veel to laat, vunwegen dat he lang al wedder arbeiten müsst harr, wat he denn ok an de Prüfers utlaten deit. Sien Arbeit ios he dorna denn natürlich los.

Op’n Rüchweg dröpt he Johannes vör de Schauspeelschool, de jüst to’n Xten dörfallen is. Un vunwegen dat de noch keen Ünnerkunft hett för de Nacht, nimmt Ingo em mit na sik. Johannes verkloort em, wat dat mit de Schauspeleree un de Prüfungen so op sik hett. He bringt Ingo ok op de Idee, dat he mol rut mutt ut sien Alldag. An’n nächsten Dag maakt se sik op’n Weg na München, wo Johannes an de Otto-Falckenberg-School sien nächste Prüfung hett. Ünnerwegens stött noch de sülvstbewusste Ali dorto, den Johannes op en aflegen Parkplatz an de Autobahn drapen deit. To drütt gaht se eerstmol op’n Swutsch. Tosamen verbringt se de nächstens Daag, üm de Prüfung eenigermaten goot to överstahn. Blangento hebbt se ok jemehr Lasten mit jemehr ünnerscheedlichen Charakters, Plaans un Ansichten, mit de se torecht kamen mööt. So lehrt se in München veel över dat Leven, de Schauspeleree un ok över sik sülvst.

Kritik[ännern | Bornkood ännern]

  • film-dienst 17/1992: Sympathische Typen-Komödie mit hervorragenden Darstellern, die stimmig das Lebensgefühl einer jungen Generation einfängt. Intelligente Unterhaltung mit Tiefgang.[1]

Utteken[ännern | Bornkood ännern]

De Film weer teemlich spoodriek: he weer vör söss Filmpriesen vörslahn, de he ok all wunnen hett:

Anners wat[ännern | Bornkood ännern]

De Filmtitel lehnt sik an den Titel vun dat Standardwark „Der kleine Hey“ an, dat för Schauspelers, Sprekers un Singers en Grundlaag för de spraaktechnische Utbilln dorstellt. In en Szeen warrt dat Book bi en Spraaköven ok kort wiest.

Blangen de Hööftdorstellers weern in tallrieke lütte Nevenrullen vele junge Schauspelers to sehn, de vundaag all bekannt sünd as to’n Bispeel Rufus Beck, Jennifer Nietsch, Carin C. Tietze, Götz Otto, Katharina Abt un vele annere. Meist all Hööftdorstellers hebbt dorna jemehrn Weg maakt un tellt vundaag to de besten düütschen Schauspelers.

Borns[ännern | Bornkood ännern]

  1. Kritik vun film-dienst / Lexikon vun’n internatschonalen Film

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]