Internal Affairs
| Filmdaten | |
|---|---|
| Plattdüütsch Titel: | — |
| Originaltitel: | Internal Affairs |
| Düütsch Titel: | Internal Affairs – Trau’ ihm, er ist ein Cop! |
| Produkschoonsland: | USA |
| Johr vun’t Rutkamen: | 1990 |
| Läng: | 108 Minuten |
| Originalspraak: | Engelsch |
| Öllersfreegaav in Düütschland: | FSK 18 |
| Filmkru | |
| Speelbaas: | Mike Figgis |
| Dreihbook: | Henry Bean |
| Produkschoon: | Pierre David, René Malo, Frank Mancuso Jun. |
| Musik: | Brian Banks, Mike Figgis, Anthony Marinelli |
| Kamera: | John A. Alonzo |
| Snitt: | Robert Estrin |
| Dorstellers | |
| |
Internal Affairs (op Plattdüütsch so veel as „Binnere Saken“; dt. Titel: Internal Affairs – Trau’ ihm, er ist ein Cop) is de Titel vun en US-amerikaanschen Thriller ut dat Johr 1990 mit Richard Gere un Andy Garcia in de Hööftrullen. Speelbaas weer Mike Figgis.
Inholt[ännern | Bornkood ännern]
Raymond Avilla is Polizist bi’t Los Angeles Police Department un warrt in den Utschuss för binnere Ünnersöken versett. Utbillt warrt he vun sien Kolleegsche Amy Wallace, de em foorts sien eersten Fall op’n Schrievdisch leggt. He schall en Fall gegen Van Stretch ünnersöken, den Avilla ut sien Tiet op de Polizeischool kennt. In letzte Tiet is he mehrmols anzeigt worrn, vun wegen dat he gegen Lüüd dull worrn is. Wohrhaftig sleiht Stretch ok sien egen Fro, vun wegen dat he to weten glöövt, dat se wat mit’n annern hett.
Bi’t Naforschen wiest sik, dat Stretch ogenschienlich mehr Geld utgeven hett in de verleden Johren, as he in sien Berop verdenen künn. So kamt Wallce un Avilla op den Verdacht, dat he nich blots vun Drogen afhangig is, man villicht ok korrupt is. Man, so recht troet Avilla em dat nich to, dat he so’n grote Saak alleen op de Reeg bringt. Vun dorher richt de Wallace un he jemehr Intresse nu op Dennis Peck, den Partner vun Stretch, de all lange Johren Insichten in den Beroop hett, man jümmers noch Deenst op de Straat maken deit, ofschoonst he al wat öller is.
Bald stellt sik rut, dat Peck sik mit sien Kollegen goot stellt. So helpt he jem, wenn se mol gegen de Vörschriften verstött hebbt, oder vermiddelt jem lütte Arbeiden blangen den Polizeideenst, mit de se sik wat toverdenen künnt. Op disse Oort köfft he sik sotoseggen jemehr Loyalität. Man, an sik is sien fründliche Oort för all Lüüd dortowesen, blots vörmaakt. Dat hett aver sien Enn, wenn he sik sülvst in Gefohr sütt oder he sien sexuellen Vördeel hett – dat is egen wunnen Punkt. So stellt sik amenner rut, dat Peck sülvst de is, de mit Stretch sien Fro wat an’t Lopen hett. Und as sik afteken deit, dat Stretch ünner den Druck vun de Ünnersöken gegen em bald tosamentobreken deit, sütt Peck blots een Utweg: He betahlt en Möörder, de Stretch bi en vörher afsnackte Fohrtüüchkontroll wiel jemehr Schicht doodscheten deit.
Üm de Ünnersöken to stören, versöcht Peck aver ok, Avilla ut de Roh to bringen. Mit provokante Spröök maakt he Andüden över Avilla sien Feine Fro un dat he mit ehr anbanneln deit. Op disse Wies versöcht he Avilla un sien Fro utenanner to drieven. Fehlt gor nicht veel, dat he dormit Spood harr.
Na en Reeg vun Verhören is dat Peck sien Fro, de jem opletzt vöranbringen deit. As in Los Angeles wedder twee Moordoppers funnen warrt, kummt ehr de Naam bekannt vör. Kort vörher hett ehr Mann neemlich Kuntakt to jem hat. Se dröpt sik mit Avilla un belast ehrn Mann. As Wallace un Avilla em fastnehmen wüllt, warrt Wallace vun Peck anschaten un swoor besehrt. Peck kann eerstmol utneihn un versöcht sik in Avilla sien Wahnung to versteken. As sien Fro na Huus kummt, nimmt he ehr as Börg. Korte Tiet later kummt em Avilla aver op de Spoor, in sien Wahnung stellt he Peck un schütt em opletzt dood.
Kritik[ännern | Bornkood ännern]
- James Berardinelli hett togeven, dat de Film sien Fehlers harrr. Man, in Betog op de Atmosphäär un dat Timing harr he aver in’t Swarte drapen. Een kreeg, wat de Film verspreken de un noch wat mehr.[1]
- Desson Howe Hett de Dorstellers in de Washington Post vun’n 12. Januar 1990 mit de Barbie-Poppen vergleken. Dat Dreihbook beteken he as en „Utreed“.[2]
- Peter Travers schreev in de Tietschrift Rolling Stone vun’n 8. Februar 1990, dat en „wieteren“ Polizeifilm mit „machohafte“ Figuren wat weer, wat nümms bruken deit. Er kritiseer de Dialogen un segg, de Film wies Sexismus un Rassismus op. De grootordige Besetten beteken he as rümasen.[3]
Achtergrünnen[ännern | Bornkood ännern]
De Dreiharbeiten hebbt in Los Angeles stattfunnen. De Film hett in de USA ruchweg 27,7 Millionen US-Dollar in de Kassen speelt. In Düütschland sünd mehr as 264.000 Tokiekers in de Kinos kamen.
Borns[ännern | Bornkood ännern]
- ↑ James Berardinelli op reelviews.net
- ↑ Filmkritik vun Desson Howe
- ↑ Filmkritik vun Peter Travers
Weblenken[ännern | Bornkood ännern]
- Internal Affairs in de Internet Movie Database (engelsch)
- Kritik to Internal Affairs bi Rotten Tomatoes