Hümmlinger Platt

Vun Wikipedia

Dat Hümmlinger Plat is ein Dialekt vun'e Platdüütske Sprake, den överall up'n Hümmling proot wet. Dorbi bünt de Wörde in jedet Daarp anners, sodat man uppassen mut, dat de Lüe uk ne annere Uutsprake habt.

Uutsprake[ännern | Bornkood ännern]

Dennoch kan man 'n poor glike Regeln upstellen. Dat Hümmlinger Plat haf alle Konsonanten und Vokale vun't Hoogdüütske, worbi q, x, y un z besünners selten vörkoomt. Doch güvt 't oft 'n poor Unnerscheide.
Dat g wet an't Wordende wo ein hoogdüütsket ch uutproot.

  • Dag [dax] (Tag)

So uk vör t un s.

  • segt [zɛxt] (gesagt)
  • du ligs [lɪxs] (du liegst)

Dat r wet vun de meisten ölleren Proter as rollendet R [r] realisiert. De Jüngeren daut dat al nich mehr so oft.

Oft seg man -m statt -(b)ben un -ven.

  • habben [ham] (haben)
  • boben [boːm] (oben)
  • schriven [ʃriːm] (schreiben)

De annern Konsonanten weert all gliek wo in't Hoogdüütske uutproot. 't wet in schlotene, de up ein Konsonant endet, un opene Silben, de up ein Vokaal endet, unnerscheen. Vokale weert in opene Silben immer lang uutproot un in schlotene kot. Is ein Vokaal in'e schlotene Silbe lang, so wet he doppelt schreven.

Grammatik[ännern | Bornkood ännern]

Dat Hümmlinger Plat haf wo't Hoogdüütske drei Genera: masculinum, femininum un neutrum. De bestimten Artikel dorto bünt den, de un dat; de unbestimten ein, eine un ein. De weert aver nur in'e Eintaal unnerscheen. Oft wet den Artikel to 'n, 'e un 't karter mookt. In'n Pluraal gaat den Unnerscheid veloorn, den bestimten Artikel is de.

Verben[ännern | Bornkood ännern]

De lichten Verben weert na folgende Tabelle konjugiert.

Persoon Verbfoorm Präsens
(Normalet Verb)
Verbfoorm Präteritum
(Normalet Verb)
Verbfoorm Präsens
(Stam up -m)
Verbfoorm Präsens
(Vokaalwessel)
Verbfoorm Präsens
(Karten Vokaal(Stam up -t))
Verbfoorm Präteritum
(Vokaalwessel)
ween ween Präteritum habben weern
Grundfoorm spel-en - kom-en sei-n et-en (daun) ween - habben weern
ik speel speel-de koom sei eet bün waas hab weer
du speel-s speel-des kum-ps süchs es döö-s büs waas has wes
he/se/it speel-t speel-de kum-p süch et is waas haf wet
wi speel-t speel-den koom-t sei-t et-et döö-n bünt waarn habt weert
i speel-t speel-den koom-t sei-t et-et döö-n bünt waarn habt weert
de speel-t speel-den koom-t sei-t et-et döö-n bünt waarn habt weert
Partiziep I spel-end - kom-end sei-nd et-end (dau-nd) - - - -
Partiziep II speel-t - kom-en sei-n et-en (daan) ween - ham woorn

Pronomen[ännern | Bornkood ännern]

Subjekt (betoont) Objekt Possessiev (mas) Possessiev (fem/Pl) Possessiev (neu) Possessiev (Sub)
1. Sing ik (ikke) mi mien mine mien mient
2. Sing du di dien dine dien dient
3. Sing (mas) he (hey) üm sien sine sien sient
3. Sing (fem) se (sey) eer eern ere eer eert
3. Sing (neu) it (dat/ditte) it sien sine sien sient
1. Plu wi us usen use use uset
2. Plu i jau jaun jaue jau jaut
3. Plu de (dey) de (d)eern (d)ere (d)eer (d)eert

Pluraal[ännern | Bornkood ännern]

Bi't moken vun'n Pluraal güvt 't 'n poor Besünnerheiten. So gaat oft ein finalet d veloorn.

  • dat Leid (das Lied) / de Leier (die Lieder)
  • dat Kind (das Kind) / de Kinner (die Kinder)

Uk ännert ein poor Wörde eern Stamvokaal.

  • dat Glas (das Glas) / de Glöse (die Gläser)

Mookt beidet:

  • dat Rad (das Rad) / de Röe (die Räder)

Oder habt eine gans annere Mehrtaal.

  • de Kau (die Kuh) / de Kaje (die Kühe)
  • den Mann (der Mann) / de Kerlze (die Männer/die Kerle)