Greta Schoon

Vun Wikipedia

Greta Schoon (* 11. Juli 1909 in Spetzerfehn; † 7. März 1991 in Leer) weer ene plattdüütsche Schrieverin.

Schoon is 1909 as twetet vun veer Kinner vun Börchert Loets Schoon un siene Fro Gesche in Spetzerfehn boren. Dor güng se ok vun 1915 af an op Volksschool un vun 1919 af an op de högere Deernsschool in Auerk. Ehr Vadder weer in’n Eersten Weltkrieg doodbleven. Dor dee se bi en Ehpoor leven, dat sülvs keen Kinner harr. 1928 bet 1931 lehrt se in Bremen op Seminar Kinnergärtnerin. Dissen Beroop deit se 1934 bet 1936 in Brasilien bi ene Schwesternschaft. Denn keem se na Wittenbarg, wo se sik vun de Schwesternschaft trennen un denn bet 1945 in Wiesmoor un Wittmund arbeiden dee. Na’n Krieg dee se eerst bi de Mudder in’n Bedriev mitarbeiden. Vun 1950 bet 1954 is se de Baas in’e Kinnergoorns in Edewechterdamm un Hesel un dee denn bet 1959 in Transvaal in Emden arbeiden. Denn keem se na Leer, wo se bet 1970 bet to ehrn Rohstand blieven dee.

Se reis denn noch wedder na Brasilien un dee vun 1975 bet 1981 in de Beradungsstell för Erziehungs-, Eh- un Levensfragen in Leer mitarbeiden.

De Kuntakt mit Peter Zylmann 1947 un mit Wilhelmine Siefkes möök Schoon Mood, in ehr Moderspraak Plattdüütsch to schrieven. Se harr vördem blot lüttje Saken op Hoochdüütsch schreven. Schoon füng mit Kinnerleder un Määrken an, de se bi de Arbeit good bruken kunn. Man noch lang dee se nix grötters rutgeven. Eerst 1977 keem de eerste Gedichtband rut.

1979 hett se tohoop mit Hans-Joachim Haecker un Hansjürgen Weidlich den Nicolas-Born-Pries kregen un 1984 den Roswitha-Pries. 1981 hett ehr de Alfred-Toepfer-Stiftung den Klaus-Groth-Pries tokennt un 1980 hett se den Freudenthal-Pries wunnen. 1990 hett se de Ubbo-Emmius-Medallje vun de Oostfreesche Landschop kregen. För den Wilhelmine-Siefkes-Pries dee de Idee vun Schoon stammen.

In Leer is hüüt de Greta-Schoon-School un ok de Greta-Schoon-Straat na ehr nöömt.

Warken[ännern | Bornkood ännern]

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]