Gabriel Fauré

Vun Wikipedia
Portrait vun Gabriel Fauré, in Ööl malt vun John Singer Sargent, um 1889 (Museum för Musik, Paris)

Gabriel Urbain Fauré (* 12. Mai 1845 in Pamiers (Département Ariège); † 4. November 1924 in Paris) weer en franzöösch Komponist.

Leven[ännern | Bornkood ännern]

Fauré kreeg sien Musikutbildung an de Pariser School för Karkenmusik vun Louis Niedermeyer. Af 1861 wurr Camille Saint-Saëns sien Lehrer. Gabriel Fauré weer 1871 Grünnensliddmaat vun de Société Nationale de Musique.

Nah Johren as Organist in der Provinz wurrr he in Paris tätig. Dor kreeg he 1874 de Organistenstäe an de Madeleine. An dat Conservatoire de Paris hett he af 1896 as Perfesser för Komposition in de Nahfolg vun Jules Massenet warkt, af 1901 lehr he an de École Niedermeyer. Van 1905 an weer he Direkkter vun dat Conservatoire. För sien Wirken kreeg he 1920 dat Grootkrüüz vun de Ehrenlegion.

Gabriel Fauré is 1924 in’ Öller vun 79 Johren in Paris an en Lungenentzündung storven un wurr dör en Staatsbegräbnis in de Madeleine ehrt. Sien Grafft is up de Cimetière de Passy.

Wark[ännern | Bornkood ännern]

In’ Gegensatz to Maurice Ravel un Claude Debussy, de to de nahfolgend franzöösch Komponistengeneration hörrn, is Fauré in dat international Musikleven wietut weniger präsent. Neben stilhistorischen gifft dat wohrschienlich noch twee anner Grünnen dorför: Fauré hett blots en paar grootbesett Warken schreven (an’ bekanntesten is wohl sien Requiem, dorneben een Oper Pénélope, een Orchestersuite Masques et Bergamasques un Bühnenmusik to Pelléas et Mélisande). De Höhepunkt vun sien Schaffen besteiht woll in de Vokalmusik, besünners in Klaveerleeder. Interessant is, dat eenig vun sien Leeder, as Après un rêve, buterhalv vun Frankriek överwiegend in Instrumentalbearbeitungen (z.B. för Cello un Klaveer) bekannt sünd. Fauré schreev dorneben noch Kammermusik (je twee Klaveerquartette, Klaveerquintette, Violinsonaten, Cellosonaten) un Klaveermusik.

  • Vokalmusik
Mélodies de Venise (Verlaine, 1891)
La Bonne Chanson (Verlaine, 1892-1894)
La Chanson d'Ève (Ch. van Lerberghe, 1906-1910)
L'Horizon Chimérique (J. de la Ville de Mirmont, 1921)
Le Jardin Clos (Ch. van Lerberghe, 1914)
Mirages (A. de Brimont, 1919)
  • Musiktheater
Prométhée, drame lyrique en 3 actes (1900)
Pénélope, drame (poème) lyrique en 3 actes (1907-1912)
  • Geistliche Musik
Requiem pour soprano, baryton, choeurs et orchestre, Op. 48 (1888, version pour grand orchestre 1899)
Cantiques pour choeur, 4 voix et orgue (1864, version avec orchestre 1875)
Messe basse f. Frauenstimmen u. Orgel oder Harmonium (1907)
Cantique de Jean Racine (1863-1864)
  • Klaveermusik
13 Nocturnes (1875-1921)
13 Barcarolles (1880-1921)
6 Impromptus (1881-1910)
4 Valses-Caprices (1882-1894)
Dolly Suite, op.56 (1893-96)
Thème et Variations, op.73 (1895)
8 Pièces brèves, op.84 (1899-1902)
9 Préludes, op.103 (1909-1910)
Fantaisie pour piano et orchestre (1918)
Ballade pour piano et orchestre (1881)
  • Kammermusik
Sonate för Violine un Klaveer Nr. 1 A-dur op. 13 (1875)
Klavierquartett Nr. 1 c-Moll op. 15 (1879)
Elegie för Violoncello un Klaveer op. 24
Klavierquartett Nr. 2 g-Moll op. 45 (1886)
Klavierquintett Nr. 1 d-Moll op. 89 (1905)
Sonate för Violine un Klaveer Nr. 2 e-Moll op. 108 (1917)
Sonate för Violoncello un Klaveer Nr. 1 d-Moll op. 109 (1917)
Klavierquintett Nr. 2 c-Moll op. 115 (1921)
Sonate för Violoncello un Klaveer Nr. 2 g-Moll op. 117 (1921)
Trio för Klaveer, Violine un Violoncello d-Moll op. 120 (1922-1923)
Streichquartett e-Moll op. 121 (1924)
  • Bühnenmusik
Caligula (1888)
Shylock (1889)
Suite pour Pelléas et Mélisande (1898)
Masques et Bergamasques (1919)

Medien[ännern | Bornkood ännern]

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]