Evangelium (Gloven)

Vun Wikipedia
Jesus maakt dat Evangelium kunnig (Bookmaleree, um 1010 rüm)

De Begreep Evangelium stammt ut de Greeksche Spraaken (εὐαγγέλιον eu-angelion) un bedutt so veel, as „Lohn for dat Bringen vun en gode Naricht“, kort „gode Naricht“, „Bliede Böskup“ oder „Frohbott“. Sunnerlich is dor de Naricht vun en Sieg (in'n Krieg) mit meent. De ganze Woortgrupp rund um Evangelium un siene Stammverwandten is bit up den hüdigen Dag in de Karkenspraak aktiv (vgl. evangeelsch, Evangelisatschoon, evangelikal) un höört vun de Tied vun de eersten Christen af an to'n christlichen Grundwoortschatz, buten de Greeksche Spraken as Lehnwöer.

Geschichte[ännern | Bornkood ännern]

Dat Jodendom mit greeksche Mudderspraken hett, just as dat greeksche Ole Testament (de Septuaginta) sunnerlich dat Verb ευαγγελιζομαι (eu-angelizomai) bruukt. So is dat vun den Profeten Jesaja bruukt wurrn for de Naricht vun dat Heel, dat Gott sien Messias bringen scholl (vgl. Jes.40,9).

Later hefft de Kaisers vun Rom den Begreep an sik reten. Se hefft sik sülms ankeken as Herrn over de Welt, as Gödder, as Redders un Erlösers. Wenn se nu wat kunnig to maken harrn, so hefft de Narichten, de se in de Welt rutgahn laten hefft, den Naam Evangelium kregen, egolweg, of dat dor um vergnögte un kommodige Saken in gung, oder nich. So, as dat in dat Nee Testament vertellt warrt, bruukt Jesus vun Nazaret düt dannige Woort vun de röömschen Kaisers mit Afsicht glieks to'n Anfang vun siene Predigt. De Evangelist Markus schrifft:

Nadem Johannes de Döper in’t Kaschott smeten wurrn weer, gung Jesus wedder na Galiläa; he maakde dat Evangelium kunnig un sä: „Nu is de Tied vull. Gott sien Riek is neeg rankamen. Kehrt um un glöövt an dat Evangelium“ (Mk.1,15)

In dat Nee Testament kummt dat Substantiv ευαγγελιον (Evangelion) in Paulus siene Breeve 60 mol vor, dorto noch 21 mol dat Verb ευανγελιζομαι (gode Naricht bringen). De Evangelist Lukas hett dat Verb 25 mol. Dat Substantiv gifft dat bi em blot man tweemol, in de Apostelgeschicht. Bi Markus kummt dat Substantiv seven mol vor, bi Matthäus veermol.

Bi den Apostel Paulus steiht dat Woort ευαγγελιον in de Midden vun siene Theologie. He meent dor mit, dat Gott sülms de Welt dat Heel schunken hett, as Jesus Minsch wurrn is, un as he an't Krüüz for de Versöhnung vun de ganze Welt sturven weer un tolest in sien Uperstahn ok noch ut den Dood upweckt wurrn is, as Eersten vun all de annern, de em folgen schöllt.

Ok bi de Synoptikers is Evangelium de Naam for de gode Naricht, dat Gott in Jesus Christus de Welt dat Heel brocht hett. Elkeen vun jem leggt dor avers en beten annern Akzent up.

Up jeden Fall warrt in dat Nee Testament mit Evangelium nich en Book meent, oder sunst, wat upschreven wurrn is, man dat Woort, wat spraken warrt un de Naricht, de vun Mund to Mund geiht.

En Reeg vun Karkenvaders hefft dat ganze Nee Testament Evangelium nömmt. In Tosamenhang mit de Bibelböker, de in den Kanon upnahmen wurrn sünd, finnt sik dat Woort bi Irenäus vun Lyon. He meent, dat Evangelium weer de eene Naricht vun Jesus Christus in veer Formen- na Matthäus, Markus, Lukas un Johannes. Justin de Merteler bruukt dat Woort for de gode Naricht vun Jesus Christus un ok for de Böker, wo düsse Naricht in steiht.

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

Chr. Burchard: Artikel Evangelium. In: Religion und Theologie. A–G; Chöttingen 19783; S. 274 f.

Kiek ok bi[ännern | Bornkood ännern]