Ernst Röver

Vun Wikipedia

Friedrich Wilhelm Ernst Röver (* 3. September 1857 in Meyerhoff; † 22. März 1923 in Hausneindorf) weer en düütschen Örgelboer.

Röver is 1857 in Meyerhoff as Söhn von Johann Hinrich Röver boren, de to de Tied in Meyerhoff sien Warksteed harr. Ernst Röver sien Broder Carl Johann Heinrich Röver, de 1851 boren is, weer ok Örgelboer. 1863 is de Familie na Stood trocken. As Emil Reubke, Söhn von Adolf Reubke, 1884 doodblieven dee, hett Röver de Firma in Hausneindorf von em övernahmen. De Firma dee good lopen bet to Röver sien Rohstand 1921 un hett denn dichtmaakt. De gröttste Örgel, de Röver boot hett, weer mit dree Manuals un 101 Registers de för de Nikolaikark in Hamborg von 1891, de 1943 in’n Tweten Weltkrieg tweibummt worrn is. Ok de annere grote Örgel mit över 100 Registers in’n Doom Meideborg is nich dör’n Krieg kamen. Röver weer interesseert, den Örgelbo wieder uttowickeln un hett Experimenten maakt, de Örgeln technisch to verbetern. Op disse Wies hett he en ne’e Transmissionsvörrichtung, ene Registerklaviatur, en pneumaatsche Kombinationsinrichtung un en Kassenlaad op Grundlaag von de Röhrenpneumatik utklamüsert. Charakteristisch för sien Warken is de hoge Tall an Grundstimmen un dat he sik op dree Manuals beschränkt.[1]

List von sien Örgeln (Utwahl)[ännern | Bornkood ännern]

Johr Oort Kark Bild Manuals Registers Anmarkungen
1888 Queddelnborg St. Benedikti II/P 30 to’n groten Deel noch vörhannen[2]
1891 Hamborg Nikolaikark III/P 101 an’n 28. Juli 1943 sünd Kark un Örgel tweibummt worrn
1889–92 Lee Nicolai-Kark II/P 20 Pneumaatsche Örgel; noch meist kumplett vörhannen
1892 Leipzig Johanniskark III/P 53 nich mehr vörhannen
1895 Berlin Kaiser-Friedrich-Gedächtniskark III/P 51 1929 utwesselt; nich mehr vörhannen
1901 Halverstidde Doom Halverstidde Neebo achter’n Prospekt von Herbst; blots Delen noch vörhannen
1902 Halverstidde Martinikark III/P 44 Toeerst för de Stadthall Barmen; siet 1921 in St. Martini achter’n Prospekt von de Gröninger Örgel von David Beck (1596);[3] hett 1945 swore Schadens afkregen
1903 Ditfurt St. Bonifatius II/P 33 kumplett noch vörhannen[4]
1905 Queddelnborg St. Blasii II/P 30 Pneumaatsche Kassenlaad; meist kumplett noch vörhannen
1906 Meideborg Doom Meideborg III/P 100 An’n 17. Februar 1945 tweibummt[5]
1907 Ascherslebbe St. Stephanikark III/P 52 Piepen 1940–44 von Palandt & Sohnle utwesselt
1907 Loomst Bartelmees-Kark II/P 28 För en Örgel von Arp Snitger (II/P/21) nee kamen. Nadem 1948 de Halvdeel von de Röver-Registers wegkamen sünd, hett Kemper de pneumaatsche Örgel 1955 in een mit mechaansche Traktur ümboot.
1908 Daaden Kark Daaden II/P 30 Pneumaatsche Örgel; noch vörhannen

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

  • Hermann Fischer: 100 Jahre Bund Deutscher Orgelbaumeister. Orgelbau-Fachverlag, Lauffen 1991, ISBN 3-921848-18-0.
  • Alexandra Skiebe: Ernst Röver. Ein Orgelbauer aus Stade. Orgelakademie Stade e.V., Stade 2008, ISBN 978-3-931879-40-2 (Schriften der Orgelakademie Stade, Bd. 3).
  • Julius Faulwasser: Die St. Nicolaikirche in Hamburg. Hamburg 1926, Kap. 13, S. 134–143.

Footnoten[ännern | Bornkood ännern]

  1. Fischer: 100 Jahre Bund Deutscher Orgelbaumeister. 1991, S. 285.
  2. Orgel in Quedlinburg (4. September 2012).
  3. Möge die berühmte Gröninger Orgel in Halberstadt wieder erstehen, 18. Mai 2010
  4. www.baumhoer-orgelbau.de: Orgel in Ditfurt (26. Januar 2011).
  5. Geschichte und Disposition der Magdeburger Orgel (25. Oktober 2009).

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]