Emoticon

Vun Wikipedia
En Emoticon, besteiht ut: Dubbelpunkt, Trennstreek un runne, slatene Klammer

As Emoticon weert Tekenregen (ut normale Satzteken) betekent. Se maakt en Smiley na un wüllt in de schriftliche, elektroonsche Kommunikatschoon Tostänn vun Geföhl un Sinn utdrücken. [1][2] Se stammt ut de Tied, as de Kommunikatschoon over dat Internett sunnerlich dör Texte lopen is. De Naam Emoticon is tohopenschostert ut de beiden engelschen Wöer Emotion un Icon. Bruukt weert Emoticons unner annern in Chatkamern, in’t Usernet un bi den E-mail-Verkehr. Erkennen kann een jem an’n besten, wenn een den Kopp um 90° na links dreiht: So warrt ut dat Textemoticon :-) en Gesicht, dat smunstern deit. Wenn dor noch en beten in’e Graphik an maakt warrt, denn so kann dor en Smiley vun weern:Fründlich Smiley, as Emoticon :). Minner faken weert ok Emoticons „mit’e lunke Hand“ bruukt: Se weert just anners rum dreiht, so dat de Kopp to’n Lesen na rechts dreiht weern möss, to’n Bispeel(-: und )-: . Dor schall mit wiest weern, mit wat for’n Hand de User schrieven deit.[3] De Grundformen :-) for positive Geföhle un Spaaß un:-( for negative Geföhle sünd an’n 19. September 1982 vun den lateren Informatikperfesser Scott E. Fahlman vörslahn wurrn. He gellt vundeswegen as de Utfinner vun de elektroonschen Smileys.

De Emojis stammt ut Japan un sünd en sunnerliche Form vun Emoticons. Anners, as de annern Emoticons wiest de Emojis dat Smiley nich up’e Sieten dreiht.

Biller as de Roos @}-,-'-,-- un de Fisch ><(((°> höört an un for sik nich to de Emoticons, vunwegen dat se keen Gesichter wiest. Dor hannelt sik dat veel ehrder um ASCII-Kunst bi.

Belege[ännern | Bornkood ännern]

  1. Joachim Grzega hett faststellt, dat düsse Teken hen un wenn ok in handschriftliche Kommunikatschoon akraat namaakt weert (vgl. Joachim Grzega: Some Observations on E-Mail Style vs. Traditional Style, in: Papier zur Linguistik, Band 60, 1999)
  2. Martina Lenk: Freizeitnetzwerke – ihr Beitrag zur Entwicklung der Netzkommunikation. Der Einfluß auf die deutsche Sprache, Magisterarbeit an de Universität Regensborg, 1996, Kurzversion beim Linguistik-Server Essen
  3. Inken B. Spreda: www.linkshaenderseite.de, afropen an’n 2. März 2011.