Egbert Hayessen

Vun Wikipedia

Egbert Hayessen (* 28. Dezember 1913 in Eisleben; † 15. August 1944 in Berlin-Plötzensee) weer en düütsch Major un Wedderstandskämper.

Staatsdomään Mittelhof
Eerst Siet vun dat Oordeel vun den Volksgerichtshoff, de wiederen Anklaagten sünd Bernhard Klamroth, Hans Georg Klamroth, Wolf-Heinrich von Helldorf, Adam von Trott zu Solz un Hans Bernd von Haeften

Utbillen[ännern | Bornkood ännern]

He is up de Hessischen Staatsdomään Mittelhof dicht bi Felsberg-Gensungen upwussen. 1924 truck Egbert Hayessen nah Roßleben üm. Dor hett he1933 an de Kloosterschool Roßleben sien Abitur makt. Dornah hett he en militärisch Utbillen bi dat Artillerie-Regiment Nr. 12 in Swerin makt. He wurr tonächst Beropsoffizier un steeg bit to’n Major in’ Generalstaff bi den Böverbefehlshaber vun dat Ersatzheer, General Friedrich Fromm, up. 1943 weer he in den Staff vun Friedrich Olbricht tätig.

Bedeeligung an dat Attentat vun den 20. Juli 1944[ännern | Bornkood ännern]

Vun Robert Bernardis hett Egbert Hayessen an’ 15. Juli 1944 eerstmals vun de Operation Walküre un vun dat plaant Attentat up Adolf Hitler hört. He hett sück denn sofort vun den Natschonalsozialismus afwendt un bedeelig sück spontan an dat Attentat up Adolf Hitler an’ 20. Juli 1944, indem he de vörsehn logistisch Verbinnen to’n Stadtkommandanten Paul von Hase un to’n Polizeipräsidenten Wolf-Heinrich Graf von Helldorf övernehm. An’ Dag vun den Anslag hett Egbert Hayessen Paul von Hase de Nahricht vun de Verhaftung vun General Friedrich Fromm in de Bendlerstraat överbrocht. Ansluutend weer he an de Besetten vun de Berliner Stadtkommandantur, an de Vorbereitungen to dat Besetten vun dat Rundfunkgebäudes in Berlin un toletzt an de Verhaftung vun Reichspropagandaminister Goebbels bedeeligt.

Egbert Hayessen wurr an’ 15. August 1944, in en Prozess, de sien Oordeelen hüüd as Justizmorde bewert[1][2][3] wurrn, to’n Dood veroordeelt un an de glieker Dag in Plötzensee uphangt wurrn.[4]

Gedenkstätten[ännern | Bornkood ännern]

An Egbert Hayessen wurrd in de Gedenkstätte Plötzensee docht. Todem erinnern en Gedenktafel un en Straatennaam dicht bi den Mittelhof bi Gensungen an sien persönlich Upstand vun sien Geweeten.

Kiek ok bi[ännern | Bornkood ännern]

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]

Enkeld Nahwiesen[ännern | Bornkood ännern]

  1. Gesetz zur Aufhebung nationalsozialistischer Unrechtsurteile in der Strafrechtspflege (NS-AufhG), afroopen an’ 8. August 2010
  2. Ortner, Helmut: Der Hinrichter. Roland Freisler. Mörder im Dienste Hitlers. Steidl- Verlag, 1995. ISBN 3-88243-355-8
  3. Claudia Fröhlich: „Wider die Tabuisierung des Ungehorsams“. Fritz Bauers Widerstandsbegriff und die Aufarbeitung von NS-Verbrechen. Campus Verlag GmbH, 2004. ISBN 3-593-37874-4
  4. Karl Otmar von Aretin: Henning von Treschkow und der militärische Widerstand während der Zeit des Nationalsozialismus